De blog van Dominique en Rick vind ik erg mooi en overzichtelijk. Aan de rechter kant van de blog staat een heel gemakkelijk overzicht waarmee je snel alles kan vinden.
De gedichten zijn erg goed gekozen en zijn heel uitvoerig uitgelegd. The human seasons door John Keats en Alone door Edgar Allan Poe vond ik er goed gekozen. Deze gedichten hebben veel diepgang.
Bij de short stories viel het me op dat we beiden The lottery ticket door Anton Chekhov op onze blogs hebben staan. De andere gekozen short stories zijn mij niet bekend, maar door het lezen van de plot en uitleg kun je goed begrijpen waar de verhalen over gaan.
de blog van Dominique en Rick is te vinden op http://engelsliteratuur.blogspot.com/
woensdag 7 november 2007
Boekverslag 3
The boys from Brazil - Ira Levin
Rutger Cruijsen
6VA
boekverslag 3
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving
Ira Levin, The boys from Brazil, London enz. Pan books, 7e druk
b) Motivatie
Voor het maken van dit boekverslag heb in de bibliotheek te Boxmeer het boek The boys from Brazil uitgekozen. Ik had al eerder wat over dit verhaal gehoord.en een scène op televisie gezien. Hierdoor wist ik dat het onderwerp over klonen ging en door het lezen van de achterflap kreeg ik meer informatie. Hierop staat vermeld dat er binnen twee en een half jaar 94 mannen vermoord moeten worden en dat hierop de hoop en het lot van het Arische ras is gebaseerd. Hierdoor vermoedde ik dat het verhaal dus ook over moord zou gaan en van een spannend boek houd ik wel. Ook de opmerkingen van Sunday Express en de Newsweek spraken mij erg aan. Zij vinden dat The boys from Brazil een verhaal is, waar je niet mee kunt stoppen als je eenmaal bent begonnen met lezen.
c) Samenvatting
In september 1974 is er een ontmoeting tussen 7 ex-SS’ers in een hotel in Brazilië. Daar geeft Dr. Mengele (een van de SS’ers) de opdracht om 94 mannelijke ambtenaren in de leeftijd van 65-66 jaar te doden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Deze 94 moordaanslagen worden verdeeld over zes man die ieder in een of meerdere westerse landen worden gestationeerd.
Barry Koehler, een Amerikaan, heeft een van de serveersters (Tsuroko) omgekocht. Hij laat haar een taperecorder verstoppen onder een van de schaaltjes in vergaderkamer is. Mengele ontdekt dat Koehler een tape met de opgenomen bijeenkomst heeft en probeert hem te vinden. Barry belt intussen Yakov Libermann op en legt hem uit dat er 94 man vermoord zullen worden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Wanneer hij de band wil afspelen wordt hij vermoord.
Libermann (een nazi-jager) wil onderzoeken of het verhaal klopt. Hij denkt dat dit grote plan is ontwikkeld door 'The Organization', een nazi-organisatie van oude SS’ers die zich waarschijnlijk in Brazilië bevindt. Hij vindt iemand die voor hem alle moorden wil bijhouden op mannen van 65 jarige. Döring is de eerste die wordt vermoord. Deze moord lijkt op een ongeluk, waardoor Libermann geen verband legt met de 94 mannen die vermoord zullen worden.
Hij gaat naar de weduwe van Döring. Ze heeft een jong zoontje en ze is zelf rond de 42 jaar oud. Libermann ondervraagt haar om te kijken of haar man enige connecties had met de Nazi’s en of er een reden was om hem te vermoorden. Dit blijkt niet het geval te zijn. Als Lieberman een lijst met namen heeft van gepleegde moorden gaat hij verder uit op onderzoek. (Libermann gaat dan naar enkele andere mogelijke Nazi-moorden). Hij bezoekt een aantal weduwen maar krijgt geen verdere aanwijzingen. Hij vermoedt wel dat Mengele de leider is van de SS’ers. Mengele experimenteerde in de Tweede Wereldoorlog met tweelingen uit concentratiekampen.
Kolonel Seibert van 'The Organization' bezoekt Mengele. Hij vertelt dat de eerste moorden goed gelukt zijn en Libermann hen nog niet op het spoor is al heeft hij verschillende weduwen ondervraagd. De kolonel wil de operatie afblazen, maar Mengele zegt dat Libermann toch geen bewijs zal vinden.
Libermann houdt een lezing waarin hij een puur hypothetische stelling geeft over de 65-jarigen die gedood zijn. Hij krijgt hulp van een jongen, Klaus von Palmen. Deze bezoekt voor hem een aantal e mogelijke weduwes en Libermann gaat dan enkele moordaanslagen in Amerika verder bekijken. Dan valt hem op dat de zoon van een Amerikaanse vrouw precies lijkt op de zoon van mevrouw Döring die in Wenen woont. Het zou een tweeling kunnen zijn, maar dat zijn ze niet. Klaus geeft ook dezelfde beschrijvingen van de zoontjes van de eerdere aanslagen.
Libermann weet nu zeker dat Mengele achter de moordaanslagen zit. Hij experimenteerde vroeger met identieke tweelingen. Verder ontdekt hij dat alle jongens geadopteerd zijn via hetzelfde bedrijf. Frieda Maloney heeft hier gewerkt en zij zit nu in de cel. Libermann mag van Frieda's advocaat een half uur vragen stellen. Frieda herkent een aantal namen van de vermoordde mannen.
Ze vertelt dat ze voor haar werk ouders van bepaalde leeftijd moest vinden voor bepaalde kindjes. Ze vertelt dat ze een hond aan een van de ouders heeft gegeven tegelijk met het kind dat ze adopteerden. Door de leeftijd van de hond na te gaan ontdekken ze er wanneer Henry Wheelock ongeveer vermoord zal worden.
In Brazilië houdt Mengele een nazi-feest. Een van de moordenaars is terug en Mengele wordt kwaad op hem omdat hij rond deze tijd een van de moorden zou moeten plegen. De hele operatie is afgeblazen zonder dat Mengele er iets van wist. Mengele wil per se de operatie afmaken en gaat dat dit dan ook hoogstpersoonlijk zelf doen. Hij reist hiervoor af naar de VS.
Libermann probeert erachter te komen waarom Mengele de 65-jarigen dood wil. Hij praat met een biologie professor, die hem vertelt dat Mengele misschien mensen heeft proberen te klonen.
Libermann denkt dat Mengele Hitler heeft willen klonen. De omgeving beïnvloedt echter de jongens waardoor iedereen anders wordt en dus niet iedereen op Hitler zal gaan lijken. Mengele probeert de omgeving zoveel mogelijk op die van Hitler's jeugd te laten lijken. De gekloonde jongetjes hebben allemaal ambtelijke vaders gekregen met moeders die een heel stuk jonger zijn. En de vaders moesten rond de 65 jaar sterven.
Mengele probeert te ontdekken wat Libermann van plan is. Hij belt naar het hotel waar Libermann logeert en ontdekt dat Libermann naar Wheelock wil gaan. Dit is een van de 94 mannen die gedood moeten worden. Libermann zou wel hulp van de FBI willen, maar die zullen hem toch niet helpen zonder harde bewijzen. In plaats daarvan krijgt hij hulp van de YJD. Een joodse militaire organisatie, geleid door Gorin (een rabbi). Zij proberen Wheelock over te halen om hulp van hen aan te nemen, maar Wheelock vindt dat hij genoeg hulp heeft van zijn Dobermanns. Libermann besluit om zelf naar Wheelock om hem over te halen.
Mengele doet alsof hij Libermann is en gaat op bezoek bij Wheelock, met de bedoeling om hem te vermoorden. Mengele is dan zogenaamd bang voor honden, dus vraagt hij Wheelock om de honden even weg te doen. Wheelock sluit de honden op, waarna Mengele hem vermoordt. Een tijdje later arriveert Libermann en belt aan. Mengele doet nu alsof hij Wheelock is, maar zijn Duitse accent verraadt hem. Dan richt Mengele een geweer op hem. Libermann probeert de deur waar de honden achter zitten open te maken, maar Mengele schiet. Uiteindelijk lukt het hem de deur te openen en de honden rennen dan naar Mengele. Mengele doodt 1 hond en raakt Libermann nog 2 keer.
Terwijl Libermann ernstig gewond op de grond ligt blijft Mengele stil zitten zodat de honden hem niets doen. Na een tijdje komt de zoon van Wheelock thuis. Mengele probeert de jongen ervan te van overtuigen dat hij de nieuwe Hitler is en dat hij een wereldleider zal worden. De jongen gelooft hem niet en laat de honden Mengele aanvallen.
Libermann wordt dan door Gorin, de zoon van Wheelock, naar het ziekenhuis gebracht. Die neemt ook de lijst waarop staat welke 94 mannen vermoord moesten worden mee, die Mengele bij zich had. Hoewel Libermann door een kogel in zijn long was geraakt genas hij snel.
Als hij weer uit het ziekenhuis mag brengt hij een bezoekje aan Gorin. Die vindt dat de gekloonde kinderen vermoord moeten worden om de wereld te beschermen tegen deze jongens. Libermann vindt dat ieder kind recht op leven heeft en vernietigt het lijstje.
2. Verdiepingsopdracht
Oeffelt, 2-11-2007
Geachte meneer Libermann
Na het lezen van het boek The Boys from Brazil zou ik U graag een aantal vragen willen stellen. Ik vind dat U erg gedreven bent om Nazi’s te vangen en vraag me af wat de mogelijke oorzaken hiervan zijn. Speelt het feit dat U zelf gevangene bent geweest in Auswitz een rol of hebt U andere redenen hiervoor?
U geeft lezingen en lessen over de Nazi’s in de gehele wereld en stelt de “puur hypothetische” vraag aan een uw klassen, waarom 94 man vermoord zou moeten worden. Waarom stelt u dergelijke vragen aan deze klassen terwijl u deze hypothese ook zou kunnen bediscussiëren met uw superieuren?
Bent u bang afgewezen te worden of doet U dit niet omdat u denkt dat u belachelijk gemaakt zal worden?
Ik kan wel begrijpen dat u de 94 “Hitlers” in leven laat; iedereen heeft recht op leven. Persoonlijk vind ik niet verstandig mensen met dezelfde genetische codes als Hitler rond te laten rondlopen zonder enige voorzorgsmaatregelen te treffen. Niemand kan nu overzien wat de gevolgen hiervan in de toekomst zullen zijn. Hoe denkt U tijdig maatregelen te kunnen treffen indien uit een van deze gekloonde jongens een Hilter ontstaat. Voelt U zich hier dan verantwoordelijk voor?
Het zou naar mijn mening verstandiger zijn geweest zijn als U de namenlijst niet had vernietigd, maar had bewaard. Indien iemand op de hoogte zou zijn van de gegevens van deze jongens zou er in ieder geval een mogelijkheid zijn om te kijken hoe deze jongens zich ontwikkelen en zonodig tijdig in te grijpen.
Natuurlijk is het begrijpelijk dat u deze informatie zoveel mogelijk geheim probeert te houden. Als deze gegevens algemeen bekend zouden, dan zou men deze kinderen vermoorden of gevangen zetten.
Verwacht U dat er in de toekomst veel meer mensen gekloond zullen worden op de manier dat Mengele dit gedaan heeft. Vindt u het ook belangrijk dat deze technologie nooit op mensen gebruikt mag worden? Naar mijn mening zouden dit soort technologieën helemaal nooit gebruikt mogen worden, want hierdoor zou men bijvoorbeeld nieuwe ziektes ontwikkelen of dieren zo manipuleren dat die helemaal veranderen. Hierdoor kunnen volgens mij vreselijke rampen ontstaan. In hoeverre vindt u dat door middel van genetische manipulatie klonen en dit soort technologieën gebruikt mogen worden? Wie voelt zich hier dan verantwoordelijk voor en wie gaat deze problematiek aanpakken?
Ik zou het erg waarderen als u een reactie op mijn brief wilt sturen.
Met vriendelijke groeten,
Rutger Cruijsen
3. Evaluatie
The Boys from Brazil is naar mijn mening het beste engelse boek dat ik tot nu toe heb gelezen. Het verhaal bevat veel spanning en is helemaal niet langdradig. De schrijfstijl is goed en duidelijk, de 2 verhaallijnen vind ik soms een beetje onduidelijk en verwarrend. Dit komt omdat er veel informatie wordt achtergehouden, die je gedurende het verhaal wel te weten komt.
Het verhaal is erg origineel en niet in te moeilijk Engels geschreven.
Het maken van de verdiepingsopdracht was niet al te gemakkelijk. Lieberman, de hoofdpersoon, is een vastberaden man die de nazi’s achter slot en grendel wil. Hij wil wraak doordat hij zelf in een concentratiekamp heeft gezeten. Al zijn acties zijn moreel goed en worden duidelijk verteld. Het is geen mysterieuze man en er ontbreekt weinig informatie over hemzelf of over zijn manier van handelen. Hierdoor was het lastig om kritische vragen aan hem te stellen en commentaar op hem te geven. Het maken van het boekverslag leverde verder geen problemen op.
.
Rutger Cruijsen
6VA
boekverslag 3
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving
Ira Levin, The boys from Brazil, London enz. Pan books, 7e druk
b) Motivatie
Voor het maken van dit boekverslag heb in de bibliotheek te Boxmeer het boek The boys from Brazil uitgekozen. Ik had al eerder wat over dit verhaal gehoord.en een scène op televisie gezien. Hierdoor wist ik dat het onderwerp over klonen ging en door het lezen van de achterflap kreeg ik meer informatie. Hierop staat vermeld dat er binnen twee en een half jaar 94 mannen vermoord moeten worden en dat hierop de hoop en het lot van het Arische ras is gebaseerd. Hierdoor vermoedde ik dat het verhaal dus ook over moord zou gaan en van een spannend boek houd ik wel. Ook de opmerkingen van Sunday Express en de Newsweek spraken mij erg aan. Zij vinden dat The boys from Brazil een verhaal is, waar je niet mee kunt stoppen als je eenmaal bent begonnen met lezen.
c) Samenvatting
In september 1974 is er een ontmoeting tussen 7 ex-SS’ers in een hotel in Brazilië. Daar geeft Dr. Mengele (een van de SS’ers) de opdracht om 94 mannelijke ambtenaren in de leeftijd van 65-66 jaar te doden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Deze 94 moordaanslagen worden verdeeld over zes man die ieder in een of meerdere westerse landen worden gestationeerd.
Barry Koehler, een Amerikaan, heeft een van de serveersters (Tsuroko) omgekocht. Hij laat haar een taperecorder verstoppen onder een van de schaaltjes in vergaderkamer is. Mengele ontdekt dat Koehler een tape met de opgenomen bijeenkomst heeft en probeert hem te vinden. Barry belt intussen Yakov Libermann op en legt hem uit dat er 94 man vermoord zullen worden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Wanneer hij de band wil afspelen wordt hij vermoord.
Libermann (een nazi-jager) wil onderzoeken of het verhaal klopt. Hij denkt dat dit grote plan is ontwikkeld door 'The Organization', een nazi-organisatie van oude SS’ers die zich waarschijnlijk in Brazilië bevindt. Hij vindt iemand die voor hem alle moorden wil bijhouden op mannen van 65 jarige. Döring is de eerste die wordt vermoord. Deze moord lijkt op een ongeluk, waardoor Libermann geen verband legt met de 94 mannen die vermoord zullen worden.
Hij gaat naar de weduwe van Döring. Ze heeft een jong zoontje en ze is zelf rond de 42 jaar oud. Libermann ondervraagt haar om te kijken of haar man enige connecties had met de Nazi’s en of er een reden was om hem te vermoorden. Dit blijkt niet het geval te zijn. Als Lieberman een lijst met namen heeft van gepleegde moorden gaat hij verder uit op onderzoek. (Libermann gaat dan naar enkele andere mogelijke Nazi-moorden). Hij bezoekt een aantal weduwen maar krijgt geen verdere aanwijzingen. Hij vermoedt wel dat Mengele de leider is van de SS’ers. Mengele experimenteerde in de Tweede Wereldoorlog met tweelingen uit concentratiekampen.
Kolonel Seibert van 'The Organization' bezoekt Mengele. Hij vertelt dat de eerste moorden goed gelukt zijn en Libermann hen nog niet op het spoor is al heeft hij verschillende weduwen ondervraagd. De kolonel wil de operatie afblazen, maar Mengele zegt dat Libermann toch geen bewijs zal vinden.
Libermann houdt een lezing waarin hij een puur hypothetische stelling geeft over de 65-jarigen die gedood zijn. Hij krijgt hulp van een jongen, Klaus von Palmen. Deze bezoekt voor hem een aantal e mogelijke weduwes en Libermann gaat dan enkele moordaanslagen in Amerika verder bekijken. Dan valt hem op dat de zoon van een Amerikaanse vrouw precies lijkt op de zoon van mevrouw Döring die in Wenen woont. Het zou een tweeling kunnen zijn, maar dat zijn ze niet. Klaus geeft ook dezelfde beschrijvingen van de zoontjes van de eerdere aanslagen.
Libermann weet nu zeker dat Mengele achter de moordaanslagen zit. Hij experimenteerde vroeger met identieke tweelingen. Verder ontdekt hij dat alle jongens geadopteerd zijn via hetzelfde bedrijf. Frieda Maloney heeft hier gewerkt en zij zit nu in de cel. Libermann mag van Frieda's advocaat een half uur vragen stellen. Frieda herkent een aantal namen van de vermoordde mannen.
Ze vertelt dat ze voor haar werk ouders van bepaalde leeftijd moest vinden voor bepaalde kindjes. Ze vertelt dat ze een hond aan een van de ouders heeft gegeven tegelijk met het kind dat ze adopteerden. Door de leeftijd van de hond na te gaan ontdekken ze er wanneer Henry Wheelock ongeveer vermoord zal worden.
In Brazilië houdt Mengele een nazi-feest. Een van de moordenaars is terug en Mengele wordt kwaad op hem omdat hij rond deze tijd een van de moorden zou moeten plegen. De hele operatie is afgeblazen zonder dat Mengele er iets van wist. Mengele wil per se de operatie afmaken en gaat dat dit dan ook hoogstpersoonlijk zelf doen. Hij reist hiervoor af naar de VS.
Libermann probeert erachter te komen waarom Mengele de 65-jarigen dood wil. Hij praat met een biologie professor, die hem vertelt dat Mengele misschien mensen heeft proberen te klonen.
Libermann denkt dat Mengele Hitler heeft willen klonen. De omgeving beïnvloedt echter de jongens waardoor iedereen anders wordt en dus niet iedereen op Hitler zal gaan lijken. Mengele probeert de omgeving zoveel mogelijk op die van Hitler's jeugd te laten lijken. De gekloonde jongetjes hebben allemaal ambtelijke vaders gekregen met moeders die een heel stuk jonger zijn. En de vaders moesten rond de 65 jaar sterven.
Mengele probeert te ontdekken wat Libermann van plan is. Hij belt naar het hotel waar Libermann logeert en ontdekt dat Libermann naar Wheelock wil gaan. Dit is een van de 94 mannen die gedood moeten worden. Libermann zou wel hulp van de FBI willen, maar die zullen hem toch niet helpen zonder harde bewijzen. In plaats daarvan krijgt hij hulp van de YJD. Een joodse militaire organisatie, geleid door Gorin (een rabbi). Zij proberen Wheelock over te halen om hulp van hen aan te nemen, maar Wheelock vindt dat hij genoeg hulp heeft van zijn Dobermanns. Libermann besluit om zelf naar Wheelock om hem over te halen.
Mengele doet alsof hij Libermann is en gaat op bezoek bij Wheelock, met de bedoeling om hem te vermoorden. Mengele is dan zogenaamd bang voor honden, dus vraagt hij Wheelock om de honden even weg te doen. Wheelock sluit de honden op, waarna Mengele hem vermoordt. Een tijdje later arriveert Libermann en belt aan. Mengele doet nu alsof hij Wheelock is, maar zijn Duitse accent verraadt hem. Dan richt Mengele een geweer op hem. Libermann probeert de deur waar de honden achter zitten open te maken, maar Mengele schiet. Uiteindelijk lukt het hem de deur te openen en de honden rennen dan naar Mengele. Mengele doodt 1 hond en raakt Libermann nog 2 keer.
Terwijl Libermann ernstig gewond op de grond ligt blijft Mengele stil zitten zodat de honden hem niets doen. Na een tijdje komt de zoon van Wheelock thuis. Mengele probeert de jongen ervan te van overtuigen dat hij de nieuwe Hitler is en dat hij een wereldleider zal worden. De jongen gelooft hem niet en laat de honden Mengele aanvallen.
Libermann wordt dan door Gorin, de zoon van Wheelock, naar het ziekenhuis gebracht. Die neemt ook de lijst waarop staat welke 94 mannen vermoord moesten worden mee, die Mengele bij zich had. Hoewel Libermann door een kogel in zijn long was geraakt genas hij snel.
Als hij weer uit het ziekenhuis mag brengt hij een bezoekje aan Gorin. Die vindt dat de gekloonde kinderen vermoord moeten worden om de wereld te beschermen tegen deze jongens. Libermann vindt dat ieder kind recht op leven heeft en vernietigt het lijstje.
2. Verdiepingsopdracht
Oeffelt, 2-11-2007
Geachte meneer Libermann
Na het lezen van het boek The Boys from Brazil zou ik U graag een aantal vragen willen stellen. Ik vind dat U erg gedreven bent om Nazi’s te vangen en vraag me af wat de mogelijke oorzaken hiervan zijn. Speelt het feit dat U zelf gevangene bent geweest in Auswitz een rol of hebt U andere redenen hiervoor?
U geeft lezingen en lessen over de Nazi’s in de gehele wereld en stelt de “puur hypothetische” vraag aan een uw klassen, waarom 94 man vermoord zou moeten worden. Waarom stelt u dergelijke vragen aan deze klassen terwijl u deze hypothese ook zou kunnen bediscussiëren met uw superieuren?
Bent u bang afgewezen te worden of doet U dit niet omdat u denkt dat u belachelijk gemaakt zal worden?
Ik kan wel begrijpen dat u de 94 “Hitlers” in leven laat; iedereen heeft recht op leven. Persoonlijk vind ik niet verstandig mensen met dezelfde genetische codes als Hitler rond te laten rondlopen zonder enige voorzorgsmaatregelen te treffen. Niemand kan nu overzien wat de gevolgen hiervan in de toekomst zullen zijn. Hoe denkt U tijdig maatregelen te kunnen treffen indien uit een van deze gekloonde jongens een Hilter ontstaat. Voelt U zich hier dan verantwoordelijk voor?
Het zou naar mijn mening verstandiger zijn geweest zijn als U de namenlijst niet had vernietigd, maar had bewaard. Indien iemand op de hoogte zou zijn van de gegevens van deze jongens zou er in ieder geval een mogelijkheid zijn om te kijken hoe deze jongens zich ontwikkelen en zonodig tijdig in te grijpen.
Natuurlijk is het begrijpelijk dat u deze informatie zoveel mogelijk geheim probeert te houden. Als deze gegevens algemeen bekend zouden, dan zou men deze kinderen vermoorden of gevangen zetten.
Verwacht U dat er in de toekomst veel meer mensen gekloond zullen worden op de manier dat Mengele dit gedaan heeft. Vindt u het ook belangrijk dat deze technologie nooit op mensen gebruikt mag worden? Naar mijn mening zouden dit soort technologieën helemaal nooit gebruikt mogen worden, want hierdoor zou men bijvoorbeeld nieuwe ziektes ontwikkelen of dieren zo manipuleren dat die helemaal veranderen. Hierdoor kunnen volgens mij vreselijke rampen ontstaan. In hoeverre vindt u dat door middel van genetische manipulatie klonen en dit soort technologieën gebruikt mogen worden? Wie voelt zich hier dan verantwoordelijk voor en wie gaat deze problematiek aanpakken?
Ik zou het erg waarderen als u een reactie op mijn brief wilt sturen.
Met vriendelijke groeten,
Rutger Cruijsen
3. Evaluatie
The Boys from Brazil is naar mijn mening het beste engelse boek dat ik tot nu toe heb gelezen. Het verhaal bevat veel spanning en is helemaal niet langdradig. De schrijfstijl is goed en duidelijk, de 2 verhaallijnen vind ik soms een beetje onduidelijk en verwarrend. Dit komt omdat er veel informatie wordt achtergehouden, die je gedurende het verhaal wel te weten komt.
Het verhaal is erg origineel en niet in te moeilijk Engels geschreven.
Het maken van de verdiepingsopdracht was niet al te gemakkelijk. Lieberman, de hoofdpersoon, is een vastberaden man die de nazi’s achter slot en grendel wil. Hij wil wraak doordat hij zelf in een concentratiekamp heeft gezeten. Al zijn acties zijn moreel goed en worden duidelijk verteld. Het is geen mysterieuze man en er ontbreekt weinig informatie over hemzelf of over zijn manier van handelen. Hierdoor was het lastig om kritische vragen aan hem te stellen en commentaar op hem te geven. Het maken van het boekverslag leverde verder geen problemen op.
.
Short Story 4
Araby - James Joyce
http://www.classicshorts.com/stories/araby.html
Title – De titel van de short story is Araby. Araby is de bazaar waar de hoofdpersoon in het verhaal naar toe gaat. De hoofdpersoon wil hier graag heen, omdat een meisje vroeg om daarheen te gaan
Plot – Het verhaal is zoals de meeste verhalen ab ovo geschreven. Dit betekent dat alle gebeurtenissen logisch-chronologisch geschreven zijn. Het verhaal speelt zich af in North Richmond Street, een zeer rustige straat behalve wanneer de jongens van de Christin Brothers’ School vrij zijn. De vorige eigenaar van het huis van de hoofdpersoon is een priester die dood ging in de tekenkamer. Het was een aardige man die zijn erfenis aan het goede doel gaf. Tijdens de korte winterdagen waren de huizen somber en verlichtten alleen de keukenlampen de straat. Als de oom van de hoofdpersoon of Mangan kwamen verstopten ze zich. Stiekem heeft de hoofdpersoon een oogje op haar. Elke morgen keek hij naar haar, pakte z’n boeken en volgde haar tot hun wegen zich opsplitsten. Altijd dacht hij aan haar. Soms moest hij huilen maar hij wist niet waarom.
Op een avond ging hij naar de tekenkamer waar de priester dood ging en mompelde enkele keren “O love!”. Uiteindelijk sprak ze een keer met hem. Ze vroeg of hij naar de Araby een prachtig bazaar. Hij was vergeten of hij ja of nee zei. Zelf kon ze niet. Dan belooft de hoofdpersoon iets mee te nemen als hij erheen gaat. Hij kon alleen nog maar aan Araby denken. Ze zegt tegen haar tante dat hij Zaterdag naar Araby wil; dat was goed. Toen de hoofdpersoon s’avonds thuis kwam, was zijn oom er nog niet om hem weg te bregen. En snel wordt het al erg laat. Om 9 uur komt zijn oom terug en vraagt geld om naar de bazaar te gaan, maar zijn oom was dat vergeten. De mensen daar liggen al in bed. Tante wil dat de oom hem gewoon geld geeft. Dan pakt hij de trein naar de bazaar en komt om 10 voor 10 aan. Erg veel kraampjes zijn dicht wat hij jammer vond omdat het hem veel moeite kostte om daar te komen. Een vrouw vraagt of hij nog iets wil kopen, maar dat hoefde hij niet. Hij kijkt naar de donkere hal en ziet leegte en voelt kwaadheid en angst.
Character – Zoals is alle short stories bevat dit verhaal alleen maar flat characters. Je komt zelfs de naam van de hoofdpersoon niet te weten, wat erg raar is. De hoofdpersoon is verliefd op een meisje. Zij wil dat hij naar de bazaar gaat, omdat zij zelf niet gaat. Omdat ze wil dat hij gaat moet de jongen koste wat het kost gaan. Daar heeft hij later spijt van.
Point of view – Het verhaal is geschreven vanuit de ikpersoon. Je ziet alles door de ogen van hem. Je komt dus alleen te weten wat hij denkt en dus niet van anderen. Op deze manier kom je meer over de hoofdpersoon te weten, maar niets over de gedachten van de andere personages.
Style – Het verhaal is niet erg lastig geschreven. De zinsopbouw is niet ingewikkeld, maar doordat de tekst al wat ouder is, bevat het verhaaltje een aantal lastige woorden.
Theme – Het thema van dit verhaal is liefde. De hoofdpersoon is erg verliefd op Mangan en denkt steeds aan haar. Hierdoor doet hij dingen die hij eigenlijk niet zou moeten doen. Het was namelijk erg stom dat hij om 10 voor 10 nog komt aanzetten bij de bazaar terwijl hij eigenlijk zou moeten weten dat de winkels dan gesloten zijn. Dit verhaal wil dus zeggen dat liefde de mens blind kan maken
Setting – het verhaal speelt zich af in North Richmond Street waar de hoofdpersoon woont en in de Araby, de bazaar waar de hoofdpersoon heen gaat. De Araby is de plek waar hij zijn cadeau wil kopen voor zijn liefde.p is.
http://www.classicshorts.com/stories/araby.html
Title – De titel van de short story is Araby. Araby is de bazaar waar de hoofdpersoon in het verhaal naar toe gaat. De hoofdpersoon wil hier graag heen, omdat een meisje vroeg om daarheen te gaan
Plot – Het verhaal is zoals de meeste verhalen ab ovo geschreven. Dit betekent dat alle gebeurtenissen logisch-chronologisch geschreven zijn. Het verhaal speelt zich af in North Richmond Street, een zeer rustige straat behalve wanneer de jongens van de Christin Brothers’ School vrij zijn. De vorige eigenaar van het huis van de hoofdpersoon is een priester die dood ging in de tekenkamer. Het was een aardige man die zijn erfenis aan het goede doel gaf. Tijdens de korte winterdagen waren de huizen somber en verlichtten alleen de keukenlampen de straat. Als de oom van de hoofdpersoon of Mangan kwamen verstopten ze zich. Stiekem heeft de hoofdpersoon een oogje op haar. Elke morgen keek hij naar haar, pakte z’n boeken en volgde haar tot hun wegen zich opsplitsten. Altijd dacht hij aan haar. Soms moest hij huilen maar hij wist niet waarom.
Op een avond ging hij naar de tekenkamer waar de priester dood ging en mompelde enkele keren “O love!”. Uiteindelijk sprak ze een keer met hem. Ze vroeg of hij naar de Araby een prachtig bazaar. Hij was vergeten of hij ja of nee zei. Zelf kon ze niet. Dan belooft de hoofdpersoon iets mee te nemen als hij erheen gaat. Hij kon alleen nog maar aan Araby denken. Ze zegt tegen haar tante dat hij Zaterdag naar Araby wil; dat was goed. Toen de hoofdpersoon s’avonds thuis kwam, was zijn oom er nog niet om hem weg te bregen. En snel wordt het al erg laat. Om 9 uur komt zijn oom terug en vraagt geld om naar de bazaar te gaan, maar zijn oom was dat vergeten. De mensen daar liggen al in bed. Tante wil dat de oom hem gewoon geld geeft. Dan pakt hij de trein naar de bazaar en komt om 10 voor 10 aan. Erg veel kraampjes zijn dicht wat hij jammer vond omdat het hem veel moeite kostte om daar te komen. Een vrouw vraagt of hij nog iets wil kopen, maar dat hoefde hij niet. Hij kijkt naar de donkere hal en ziet leegte en voelt kwaadheid en angst.
Character – Zoals is alle short stories bevat dit verhaal alleen maar flat characters. Je komt zelfs de naam van de hoofdpersoon niet te weten, wat erg raar is. De hoofdpersoon is verliefd op een meisje. Zij wil dat hij naar de bazaar gaat, omdat zij zelf niet gaat. Omdat ze wil dat hij gaat moet de jongen koste wat het kost gaan. Daar heeft hij later spijt van.
Point of view – Het verhaal is geschreven vanuit de ikpersoon. Je ziet alles door de ogen van hem. Je komt dus alleen te weten wat hij denkt en dus niet van anderen. Op deze manier kom je meer over de hoofdpersoon te weten, maar niets over de gedachten van de andere personages.
Style – Het verhaal is niet erg lastig geschreven. De zinsopbouw is niet ingewikkeld, maar doordat de tekst al wat ouder is, bevat het verhaaltje een aantal lastige woorden.
Theme – Het thema van dit verhaal is liefde. De hoofdpersoon is erg verliefd op Mangan en denkt steeds aan haar. Hierdoor doet hij dingen die hij eigenlijk niet zou moeten doen. Het was namelijk erg stom dat hij om 10 voor 10 nog komt aanzetten bij de bazaar terwijl hij eigenlijk zou moeten weten dat de winkels dan gesloten zijn. Dit verhaal wil dus zeggen dat liefde de mens blind kan maken
Setting – het verhaal speelt zich af in North Richmond Street waar de hoofdpersoon woont en in de Araby, de bazaar waar de hoofdpersoon heen gaat. De Araby is de plek waar hij zijn cadeau wil kopen voor zijn liefde.p is.
Short story 3
The Donkey - Guy de Maupassant
http://www.classicshorts.com/stories/donkey.html
Title – De titel The Donkey staat voor het dier wat in dit verhaal centraal staan. The donkey wordt gedood in dit verhaal, maar men weet niet wat voor dier dit is. Maar de jagers die hem doden zijn zo dom als een ezel waardoor je ze daarmee kunt vergelijken
Plot - Het verhaal gaat over 2 verzamelaars. Zij zoeken allemaal dingen om te verkopen om simpel te kunnen leven. Ook zijn zij stropers. De ene heet Labouise ook wel Chicot genoemd. De ander heet Maillochon ook wel Mailloche genoemd.
Op een dag varen ze langs de oevers van de rivier en gaan op konijnen jagen.
Al snel vinden ze een konijn en schieten deze dood en even later doden ze er nog een. Ze verstoppen de konijnen in de boot en varen verder. Dan zien ze in de verte een vrouw met een ezel die moeizaam vooruit komen. De vrouw wil de ezel verkopen. Chicot vraagt waar ze naartoe gaat en die vrouw zegt dat ze naar de plaatselijke markt gaat om hem te verkopen. Chicot en Mailloche kopen de ezel om er andere dingen mee te. De vrouw gaat akkoord en de ezel is verkocht, maar dan gaan ze het beest maretelen. Ze schieten enkele keren door het oor van het beest. Met hun geweren schieten ze hagelkogels door het oor van het dier, die hevige pijn heeft en op en neer begint te springen. De vrouw wil het beestje terug kopen en drijgt de politie te halen. De mannen gaan vrolijk door met hun spelletje. Dan rent de ezel weg, maar wordt al snel weer gevangen. De mannen doden de ezel. Ze leggen het dier in hun bootje en gaan slapen. De volgende dag verstoppen ze de ezel en gaan ze naar de winkel van jules Jules. Als de laatste gast weg is vraagt Jules of de twee nog iets in de aanbieding hebben. Na wat onderhandelingen verkopen ze de konijnen. Dan vertellen ze over hun vangst. Mailloche had het neergeschoten maar ze wisten niet wat het was. Jules denkt dat het een hert is maar dat is het niet maar weten zelf ook niet wat het is. Ook was het te riskant om het beest mee te nemen. Als Jules ze geld zou geven kon hij beest halen en meenemen. Jules gaat akkoord en betaald hen. De mannen drinken hun glazen leeg en vertrekken in het donker van de nacht en zijn erg blij.
Character – Dit verhaal bevat 4 personages. Maillochon(Mailloche), Labouise(Chicot), de vrouw en Jules. Je komt bijna niets over hen te weten. De ezel komt ook in het verhaal voor maar speelt op zich geen erg grote rol. Het verhaal draait wel om het beestje, maar zelf doet de ezel vrij weinig.
Point of view – Het verhaal wordt verteld door een alwetende verteller en volgt de stropers.
Alle acties neem je van bovenaf waar. Op die manier is alles erg overzichtelijk.
Style – The donkey is een simpel verhaal dat weinig lastig woorden bevat. De characters in dit verhaal zijn ook erg simpel beschreven. Het enige lastige zijn de Franse benamingen in het verhaal. Hierdoor het je minder het gevoel dat je bij het verhaal betrokken bent en leef je met het verhaal mee.
Theme – Het thema is van dit verhaal is dierenleed. De stropers doden dieren voor de lol en verdienen hier zelfs geld aan. Dit laat zien dat deze mensen niet goed bezig zijn en met dit verhaal wil de schrijver laten zien dat men geen dieren moet doden.
Setting - Het verhaal speelt zich af in Frankrijk. Eerst op een mistige plek aan het water. Later in een dorp/stad. Dan gaan de mannen weer jagen waarna het einde zich afspeelt in de winkel van Jules. Het valt wel op dat in het begin van het verhaal de setting uitvoerig is beschreven, maar de andere settings zijn amper besproken.
http://www.classicshorts.com/stories/donkey.html
Title – De titel The Donkey staat voor het dier wat in dit verhaal centraal staan. The donkey wordt gedood in dit verhaal, maar men weet niet wat voor dier dit is. Maar de jagers die hem doden zijn zo dom als een ezel waardoor je ze daarmee kunt vergelijken
Plot - Het verhaal gaat over 2 verzamelaars. Zij zoeken allemaal dingen om te verkopen om simpel te kunnen leven. Ook zijn zij stropers. De ene heet Labouise ook wel Chicot genoemd. De ander heet Maillochon ook wel Mailloche genoemd.
Op een dag varen ze langs de oevers van de rivier en gaan op konijnen jagen.
Al snel vinden ze een konijn en schieten deze dood en even later doden ze er nog een. Ze verstoppen de konijnen in de boot en varen verder. Dan zien ze in de verte een vrouw met een ezel die moeizaam vooruit komen. De vrouw wil de ezel verkopen. Chicot vraagt waar ze naartoe gaat en die vrouw zegt dat ze naar de plaatselijke markt gaat om hem te verkopen. Chicot en Mailloche kopen de ezel om er andere dingen mee te. De vrouw gaat akkoord en de ezel is verkocht, maar dan gaan ze het beest maretelen. Ze schieten enkele keren door het oor van het beest. Met hun geweren schieten ze hagelkogels door het oor van het dier, die hevige pijn heeft en op en neer begint te springen. De vrouw wil het beestje terug kopen en drijgt de politie te halen. De mannen gaan vrolijk door met hun spelletje. Dan rent de ezel weg, maar wordt al snel weer gevangen. De mannen doden de ezel. Ze leggen het dier in hun bootje en gaan slapen. De volgende dag verstoppen ze de ezel en gaan ze naar de winkel van jules Jules. Als de laatste gast weg is vraagt Jules of de twee nog iets in de aanbieding hebben. Na wat onderhandelingen verkopen ze de konijnen. Dan vertellen ze over hun vangst. Mailloche had het neergeschoten maar ze wisten niet wat het was. Jules denkt dat het een hert is maar dat is het niet maar weten zelf ook niet wat het is. Ook was het te riskant om het beest mee te nemen. Als Jules ze geld zou geven kon hij beest halen en meenemen. Jules gaat akkoord en betaald hen. De mannen drinken hun glazen leeg en vertrekken in het donker van de nacht en zijn erg blij.
Character – Dit verhaal bevat 4 personages. Maillochon(Mailloche), Labouise(Chicot), de vrouw en Jules. Je komt bijna niets over hen te weten. De ezel komt ook in het verhaal voor maar speelt op zich geen erg grote rol. Het verhaal draait wel om het beestje, maar zelf doet de ezel vrij weinig.
Point of view – Het verhaal wordt verteld door een alwetende verteller en volgt de stropers.
Alle acties neem je van bovenaf waar. Op die manier is alles erg overzichtelijk.
Style – The donkey is een simpel verhaal dat weinig lastig woorden bevat. De characters in dit verhaal zijn ook erg simpel beschreven. Het enige lastige zijn de Franse benamingen in het verhaal. Hierdoor het je minder het gevoel dat je bij het verhaal betrokken bent en leef je met het verhaal mee.
Theme – Het thema is van dit verhaal is dierenleed. De stropers doden dieren voor de lol en verdienen hier zelfs geld aan. Dit laat zien dat deze mensen niet goed bezig zijn en met dit verhaal wil de schrijver laten zien dat men geen dieren moet doden.
Setting - Het verhaal speelt zich af in Frankrijk. Eerst op een mistige plek aan het water. Later in een dorp/stad. Dan gaan de mannen weer jagen waarna het einde zich afspeelt in de winkel van Jules. Het valt wel op dat in het begin van het verhaal de setting uitvoerig is beschreven, maar de andere settings zijn amper besproken.
vrijdag 2 november 2007
gedicht 6
Poetic Prudence
A fixed meter, fixed rhyme sequence
Are important in Sonnet writing- Yes;
Thus, structured poetry is rigid- hence,
How far the thoughts get penned down is a guess!
The chosen form must suit the writer’s needs;
The structure too reflects the poet’s tone;
Both rosaries and necklaces have beads!
A sonnet must not be a sculptured stone!
Yes, content is more important than form;
The words must flow in harmony aright;
A Sonnet’s structure ought to do no harm
To what the poet intended to write.
What poets say must get the preference;
The other things shall act like just a fence!
Dr. John Celes
A fixed meter, fixed rhyme sequence
Are important in Sonnet writing- Yes;
Thus, structured poetry is rigid- hence,
How far the thoughts get penned down is a guess!
The chosen form must suit the writer’s needs;
The structure too reflects the poet’s tone;
Both rosaries and necklaces have beads!
A sonnet must not be a sculptured stone!
Yes, content is more important than form;
The words must flow in harmony aright;
A Sonnet’s structure ought to do no harm
To what the poet intended to write.
What poets say must get the preference;
The other things shall act like just a fence!
Dr. John Celes
vrijdag 19 oktober 2007
gedicht 5
The pig
Roald Dahl
In England once there lived a big
And wonderfully clever pig.
To everybody it was plain
That Piggy had a massive brain.
He worked out sums inside his head,
There was no book he hadn't read.
He knew what made an airplane fly,
He knew how engines worked and why.
He knew all this, but in the end
One question drove him round the bend:
He simply couldn't puzzle out
What LIFE was really all about.
What was the reason for his birth?
Why was he placed upon this earth?
His giant brain went round and round.
Alas, no answer could be found.
Till suddenly one wondrous night.
All in a flash he saw the light.
He jumped up like a ballet dancer
And yelled, "By gum, I've got the answer!"
"They want my bacon slice by slice
"To sell at a tremendous price!
"They want my tender juicy chops
"To put in all the butcher's shops!
"They want my pork to make a roast
"And that's the part'll cost the most!
"They want my sausages in strings!
"They even want my chitterlings!
"The butcher's shop! The carving knife!
"That is the reason for my life!"
Such thoughts as these are not designed
To give a pig great piece of mind.
Next morning, in comes Farmer Bland,
A pail of pigswill in his hand,
And piggy with a mighty roar,
Bashes the farmer to the floor…
Now comes the rather grizzly bit
So let's not make too much of it,
Except that you must understand
That Piggy did eat Farmer Bland,
He ate him up from head to toe,
Chewing the pieces nice and slow.
It took an hour to reach the feet,
Because there was so much to eat,
And when he finished, Pig, of course,
Felt absolutely no remorse.
Slowly he scratched his brainy head
And with a little smile he said,
"I had a fairly powerful hunch
"That he might have me for his lunch.
"And so, because I feared the worst,
"I thought I'd better eat him first."
Roald Dahl
In England once there lived a big
And wonderfully clever pig.
To everybody it was plain
That Piggy had a massive brain.
He worked out sums inside his head,
There was no book he hadn't read.
He knew what made an airplane fly,
He knew how engines worked and why.
He knew all this, but in the end
One question drove him round the bend:
He simply couldn't puzzle out
What LIFE was really all about.
What was the reason for his birth?
Why was he placed upon this earth?
His giant brain went round and round.
Alas, no answer could be found.
Till suddenly one wondrous night.
All in a flash he saw the light.
He jumped up like a ballet dancer
And yelled, "By gum, I've got the answer!"
"They want my bacon slice by slice
"To sell at a tremendous price!
"They want my tender juicy chops
"To put in all the butcher's shops!
"They want my pork to make a roast
"And that's the part'll cost the most!
"They want my sausages in strings!
"They even want my chitterlings!
"The butcher's shop! The carving knife!
"That is the reason for my life!"
Such thoughts as these are not designed
To give a pig great piece of mind.
Next morning, in comes Farmer Bland,
A pail of pigswill in his hand,
And piggy with a mighty roar,
Bashes the farmer to the floor…
Now comes the rather grizzly bit
So let's not make too much of it,
Except that you must understand
That Piggy did eat Farmer Bland,
He ate him up from head to toe,
Chewing the pieces nice and slow.
It took an hour to reach the feet,
Because there was so much to eat,
And when he finished, Pig, of course,
Felt absolutely no remorse.
Slowly he scratched his brainy head
And with a little smile he said,
"I had a fairly powerful hunch
"That he might have me for his lunch.
"And so, because I feared the worst,
"I thought I'd better eat him first."
gedicht 4
"How do I love thee? Let me count the ways...
"by Elizabeth Barrett Browning (1806-1861)
How do I love thee? Let me count the ways.
I love thee to the depth and breadth and height
My soul can reach, when feeling out of sight
For the ends of Being and ideal Grace.
I love thee to the level of everyday's
Most quiet need, by sun and candle-light.
I love thee freely, as men strive for Right;
I love thee purely, as they turn from Praise.
I love thee with a passion put to use
In my old griefs, and with my childhood's faith.
I love thee with a love I seemed to lose
With my lost saints, --- I love thee with the breath,
Smiles, tears, of all my life! --- and, if God choose,
I shall but love thee better after death.
"by Elizabeth Barrett Browning (1806-1861)
How do I love thee? Let me count the ways.
I love thee to the depth and breadth and height
My soul can reach, when feeling out of sight
For the ends of Being and ideal Grace.
I love thee to the level of everyday's
Most quiet need, by sun and candle-light.
I love thee freely, as men strive for Right;
I love thee purely, as they turn from Praise.
I love thee with a passion put to use
In my old griefs, and with my childhood's faith.
I love thee with a love I seemed to lose
With my lost saints, --- I love thee with the breath,
Smiles, tears, of all my life! --- and, if God choose,
I shall but love thee better after death.
maandag 15 oktober 2007
gedicht 3
William Wordsworth
"A Whirl-Blast from behind the hill "
A Whirl-Blast from behind the hill
Rushed o'er the wood with startling sound;
Then--all at once the air was still,
And showers of hailstones pattered round.
Where leafless oaks towered high above,
I sat within an undergrove
Of tallest hollies, tall and green;
A fairer bower was never seen.
From year to year the spacious floor
With withered leaves is covered o'er,
And all the year the bower is green.
But see! where'er the hailstones drop
The withered leaves all skip and hop;
There's not a breeze--no breath of air--
Yet here, and there, and everywhere
Along the floor, beneath the shade
By those embowering hollies made,
The leaves in myriads jump and spring,
As if with pipes and music rare
Some Robin Good-fellow were there,
And all those leaves, in festive glee,
Were dancing to the minstrelsy.
"A Whirl-Blast from behind the hill "
A Whirl-Blast from behind the hill
Rushed o'er the wood with startling sound;
Then--all at once the air was still,
And showers of hailstones pattered round.
Where leafless oaks towered high above,
I sat within an undergrove
Of tallest hollies, tall and green;
A fairer bower was never seen.
From year to year the spacious floor
With withered leaves is covered o'er,
And all the year the bower is green.
But see! where'er the hailstones drop
The withered leaves all skip and hop;
There's not a breeze--no breath of air--
Yet here, and there, and everywhere
Along the floor, beneath the shade
By those embowering hollies made,
The leaves in myriads jump and spring,
As if with pipes and music rare
Some Robin Good-fellow were there,
And all those leaves, in festive glee,
Were dancing to the minstrelsy.
donderdag 11 oktober 2007
gedicht 2
Best Society
Philip Larkin
When I was a child, I thought,
Casually, that solitude
Never needed to be sought.
Something everybody had,
Like nakedness, it lay at hand,
Not specially right or specially wrong,
A plentiful and obvious thing
Not at all hard to understand.
Then, after twenty, it became
At once more difficult to get
And more desired - though all the same
More undesirable; for what
You are alone has, to achieve
The rank of fact, to be expressed
In terms of others, or it's just
A compensating make-believe.
Much better stay in company!
To love you must have someone else,
Giving requires a legatee,
Good neighbours need whole parishfuls
Of folk to do it on - in short,
Our virtues are all social; if,
Deprived of solitude, you chafe,
It's clear you're not the virtuous sort.
Viciously, then, I lock my door.
The gas-fire breathes. The wind outside
Ushers in evening rain. Once more
Uncontradicting solitude
Supports me on its giant palm;
And like a sea-anemone
Or simple snail, there cautiously
Unfolds, emerges, what I am.
Philip Larkin
When I was a child, I thought,
Casually, that solitude
Never needed to be sought.
Something everybody had,
Like nakedness, it lay at hand,
Not specially right or specially wrong,
A plentiful and obvious thing
Not at all hard to understand.
Then, after twenty, it became
At once more difficult to get
And more desired - though all the same
More undesirable; for what
You are alone has, to achieve
The rank of fact, to be expressed
In terms of others, or it's just
A compensating make-believe.
Much better stay in company!
To love you must have someone else,
Giving requires a legatee,
Good neighbours need whole parishfuls
Of folk to do it on - in short,
Our virtues are all social; if,
Deprived of solitude, you chafe,
It's clear you're not the virtuous sort.
Viciously, then, I lock my door.
The gas-fire breathes. The wind outside
Ushers in evening rain. Once more
Uncontradicting solitude
Supports me on its giant palm;
And like a sea-anemone
Or simple snail, there cautiously
Unfolds, emerges, what I am.
short story 2
link naar short story 2: the lottery ticket http://www.classicshorts.com/stories/lottery.html
Short story 1
link naar Man from the south: http://www.classicshorts.com/stories/south.html
Rutger Cruijsen 6 VA
Short story 1
Man from the South
Roald Dahl
Personal Opinion
Man from the South is een komisch, maar ook een ironisch verhaal met veel acties en weinig psychologische achtergrond. Het is een aanrader voor anderen, omdat het gemakkelijk te lezen is met een grappige inhoud.
Scene
Het verhaal spelt zich af op een vakantieoord in Midden-Amerika bij een zwembad en in de hotelkamer van Carlos, the man from the south.
Character
Het verhaal bevat 3 flat characters en een aantal personages die nauwelijks aan bod komen binnen deze short story. De Amerikaanse marinier is een gewone man die wel van een weddenschap houdt. Toch schrikt hij als de inzet van de weddenschap De Cadillac van Carlos is, maar ook zijn pink.
De scheidsrechter van het verhaal is een vakantieganger, die verwonderd is over de bijzondere inzetten van deze weddenschap.
Carlos is een vreemde kerel die van weddenschappen houdt en hiermee al vele auto’s heeft verloren. Daarentegen heeft hij erg veel pinken gewonnen met deze weddenschappen.
Plot
Een man is op vakantie gegaan in Midden-Amerika. Hij ligt aan het water rond zit te kijken en drinkt een biertje. Een kleine 65-70 jarige man met een licht spraakgebrek komt naast hem zitten. Even later komt ook nog een Amerikaanse marinier bij hen zitten en hij biedt hen een sigaar aan. De oude man zegt dat hij de sigaar niet aan zal kunnen krijgen in deze wind. De marinier antwoordt dat zijn aansteker altijd werkt. De oude man wil hierover wedden. Hij zal zijn Cadillac aan hem geven als hij 10x achter elkaar het vuurtje van zijn aansteker kan laten branden. De Amerikaan vindt dit belachelijk, bovendien heeft hij niets om in te zetten, indien hij zou verliezen. De oude man zegt dat hij wel een goed aanbod weet, iets wat niet erg waardevol is en waarvan de Amerikaan het niet erg zal vinden als hij die verliest. Hij vertelt hem dat wanneer hij verliest hij zijn linkerpink aan hem moet geven. De vakantieganger en marinier schrikken zich kapot. Maar de oude man zegt: “als je er van overtuigd bent dat jij wint, dan kun je het toch gewoon doen!!”. De marinier is nog steeds onder de indruk en gaat even weg. Later komt hij terug en gaat toch de weddenschap met Carlos aan, waarbij de vakantieganger als scheidsrechter moet fungeren. Ze gaan het hotel in. De oude man vraagt aan een bediende een hakmes, touw, 2 spijkers en een hamer. Hiermee bindt hij de hand van de marinier vast aan de tafel met de pink uitstekend, zodat hij niet zijn pink kan wegtrekken als hij verliest. De man houdt het mes boven de pink wanneer de Amerikaan begint met de weddenschap. De Amerikaan begint met het ontsteken van zijn aansteker. Dat lukt hem 8 keer op rij.
Dan zien ze een vrouw in de deuropening die tegen Carlos zegt dat hij moet stoppen. Ze pakt het mes af, duwt en slaat hem en roept naar hem in het Spaans. Dan vertelt ze aan de anderen dat haar man gestoord is. Hij heeft bij weddenschappen al tientallen vingers gewonnen en 11 auto’s verloren in zijn geboorteplaats. Dan geeft de Amerikaan de sleutels van de auto aan de vrouw. De vrouw pakt de sleutels en dan zien ze dat de vrouw maar 2 vingers aan haar hand heeft.
Point of view
Het verhaal zie je vanuit de vakantieganger die een biertje zat te drinken aan het water. De gesprekken tussen Carlos en de Amerikaan hoort hij. Alles is in spreektaal, behalve de momenten dat er over hemzelf wordt verteld en de dingen en acties die hij zelf waarneemt.
Rutger Cruijsen 6 VA
Short story 1
Man from the South
Roald Dahl
Personal Opinion
Man from the South is een komisch, maar ook een ironisch verhaal met veel acties en weinig psychologische achtergrond. Het is een aanrader voor anderen, omdat het gemakkelijk te lezen is met een grappige inhoud.
Scene
Het verhaal spelt zich af op een vakantieoord in Midden-Amerika bij een zwembad en in de hotelkamer van Carlos, the man from the south.
Character
Het verhaal bevat 3 flat characters en een aantal personages die nauwelijks aan bod komen binnen deze short story. De Amerikaanse marinier is een gewone man die wel van een weddenschap houdt. Toch schrikt hij als de inzet van de weddenschap De Cadillac van Carlos is, maar ook zijn pink.
De scheidsrechter van het verhaal is een vakantieganger, die verwonderd is over de bijzondere inzetten van deze weddenschap.
Carlos is een vreemde kerel die van weddenschappen houdt en hiermee al vele auto’s heeft verloren. Daarentegen heeft hij erg veel pinken gewonnen met deze weddenschappen.
Plot
Een man is op vakantie gegaan in Midden-Amerika. Hij ligt aan het water rond zit te kijken en drinkt een biertje. Een kleine 65-70 jarige man met een licht spraakgebrek komt naast hem zitten. Even later komt ook nog een Amerikaanse marinier bij hen zitten en hij biedt hen een sigaar aan. De oude man zegt dat hij de sigaar niet aan zal kunnen krijgen in deze wind. De marinier antwoordt dat zijn aansteker altijd werkt. De oude man wil hierover wedden. Hij zal zijn Cadillac aan hem geven als hij 10x achter elkaar het vuurtje van zijn aansteker kan laten branden. De Amerikaan vindt dit belachelijk, bovendien heeft hij niets om in te zetten, indien hij zou verliezen. De oude man zegt dat hij wel een goed aanbod weet, iets wat niet erg waardevol is en waarvan de Amerikaan het niet erg zal vinden als hij die verliest. Hij vertelt hem dat wanneer hij verliest hij zijn linkerpink aan hem moet geven. De vakantieganger en marinier schrikken zich kapot. Maar de oude man zegt: “als je er van overtuigd bent dat jij wint, dan kun je het toch gewoon doen!!”. De marinier is nog steeds onder de indruk en gaat even weg. Later komt hij terug en gaat toch de weddenschap met Carlos aan, waarbij de vakantieganger als scheidsrechter moet fungeren. Ze gaan het hotel in. De oude man vraagt aan een bediende een hakmes, touw, 2 spijkers en een hamer. Hiermee bindt hij de hand van de marinier vast aan de tafel met de pink uitstekend, zodat hij niet zijn pink kan wegtrekken als hij verliest. De man houdt het mes boven de pink wanneer de Amerikaan begint met de weddenschap. De Amerikaan begint met het ontsteken van zijn aansteker. Dat lukt hem 8 keer op rij.
Dan zien ze een vrouw in de deuropening die tegen Carlos zegt dat hij moet stoppen. Ze pakt het mes af, duwt en slaat hem en roept naar hem in het Spaans. Dan vertelt ze aan de anderen dat haar man gestoord is. Hij heeft bij weddenschappen al tientallen vingers gewonnen en 11 auto’s verloren in zijn geboorteplaats. Dan geeft de Amerikaan de sleutels van de auto aan de vrouw. De vrouw pakt de sleutels en dan zien ze dat de vrouw maar 2 vingers aan haar hand heeft.
Point of view
Het verhaal zie je vanuit de vakantieganger die een biertje zat te drinken aan het water. De gesprekken tussen Carlos en de Amerikaan hoort hij. Alles is in spreektaal, behalve de momenten dat er over hemzelf wordt verteld en de dingen en acties die hij zelf waarneemt.
vrijdag 5 oktober 2007
boekverslag 2
nevil shute
pied piper
Rutger Cruijsen
5va
15-3-2007
1. Beschrijvingsopdracht:
-a. Complete titelbeschrijving: Nevil Shute, Pied piper. Meulenhoff, Amsterdam 1986
-b. Motivatie boekkeuze: Ik heb dit boek gekozen op advies van mijn vader. Hij had het boek enkele jaren geleden gelezen en vertelde dat het over de 2e wereldoorlog gaat. Omdat dit onderwerp mij erg aanspreekt heb ik besloten dit boek te gaan lezen.
-c. Korte weergave van de inhoud:
Howard, een Engelsman, is naar Frankrijk gekomen voor zijn hobby: vissen. Hier logeert hij in een hotel. Howard raakt hier bevriend met een Engelse vrouw, maar vooral met haar kinderen (Sheila en Ronnie). Als zij hoort dat hij terug gaat naar Engeland wil ze dat hij haar kinderen meeneemt. Ondertussen vallen de Duitsers Frankrijk binnen. Howard en de kinderen gaan met de trein naar de kust, maar Sheila wordt ziek. Ze kan niet verder reizen, waardoor ze noodgedwongen moeten overnachten in een hotel in Dijon. Als ze beter is, wil Howard met de auto verder, maar die zijn allemaal door het leger gevorderd en de brandstof is overal op. Als ze willen vertrekken, vraagt een dienstmeisje om ook haar dochter (Rosemarie) mee te nemen en Howard doet dit. Als ze verder gaan met de trein is het juist Rose die ziek wordt. De trein stopt regelmatig en opeens zegt de conducteur dat iedereen moet uitstappen en te voet verder moet gaan. Howard komt aan bij een dorpje en besluit met de bus verder te gaan. Als ze een eind op weg zijn, krijgt de bus pech. Terwijl de chauffeur de band verwisselt, worden ze aangevallen door Duitse vliegtuigen. De bus is helemaal kapot en iedereen moet weer lopen. Onderweg komen ze vele doden tegen, maar de kinderen mogen er niet naar kijken. Langs de weg staat een klein jongetje (Pierre) helemaal alleen. Zijn ouders zijn waarschijnlijk tijdens de aanval doodgegaan. Howard neemt hem ook mee op zijn reis. Pierre zegt helemaal niets. Ze komen bij een boerderij, waar ze slapen en eten kopen. De volgende dag komen ze op hun reis een paar Engelse tegen. Hoewel de wagen eigenlijk te vol is, mogen ze toch mee. Na een tijdje komen ze bij een verdacht dorpje aan. Howard gaat samen met de kinderen kijken. Er zitten geen Duitsers, maar volgens de inwoners zit hier wel een spion. Deze spion is eigenlijk een Nederlandse jongen, genaamd Willem. Howard neemt hem ook mee, hoewel niemand zijn taal spreekt. De Engelsen willen tanken, maar er is geen benzine te vinden. Onderweg naar Angerville stoppen ze bij een tankstation. De man daar zegt dat de Duitsers al in Angerville zijn. Als ze getankt hebben en de wagen aanzetten explodeert deze. Howard besluit met de kinderen alleen verder te gaan. Wanneer ze in Angerville aankomen, verzorgen de Duitsers (die aardig lijken te zijn) Willem en geven hem nieuwe kleren. Hierna gaan ze al snel verder naar de kust. Onderweg slapen ze in een hooiberg op een boerderij. Dan reizen ze door naar Rougeron, waar Howard vrienden heeft van een skivakantie. De vriend van Howard is al maanden weg, maar zijn vrouw en dochter (Nicole) laten hen daar een dag slapen en geven Howard nieuwe kleren. Nicole kent een visser die Howard misschien kan helpen naar Engeland te gaan. Uiteindelijk komen ze aan bij een plaatsje aan de kust genaamd L’Abervrach, waar ze de visser zullen ontmoeten om 9 uur. Ze zijn er al ruim van tevoren. De kinderen gaan even naar de zee. Ze spreken daar in het Engels met Duitse soldaten, waardoor ze allemaal worden opgepakt en in een cel worden gegooid. Howard en Nicole worden door Diessen, een Duitse officier, ondervraagd. Hij denkt dat ze spionnen zijn en met Charenton samenwerken.
Howard en Nicole spreken de waarheid, maar Diessen geloofd hen niet. Na enkele ondervragingen komt Diessen met Howard overleggen. Ze mogen gaan als Howard ook een neefje van Diessen meeneemt en die naar Amerika laat brengen. Nicole wordt pas vrijgelaten als Diessen’s neefje veilig is aangekomen.
2. Verdiepingsopdracht:
a. Voordat ik begon te lezen had ik best veel verwachtingen omdat het over de tweede wereldoorlog gaat. Dat is mijn favoriete thema. Ook na het lezen van de achterkant, dacht ik dat het een erg spannend boek zou zijn met veel actie.
b. Mijn verwachtingen zijn redelijk goed uitgekomen. Het ging over Duitsland dat Frankrijk binnenviel, maar naar mijn smaak zat er te weinig geweld in. Een keer was er een “erg korte” luchtaanval. Er zit wel een redelijke spanning in het slot van het verhaal, wanneer Howard wordt ondervraagd.
c. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk. De plaats is van groot belang, Frankrijk werd namelijk op dat moment door de Duitsers overgenomen. De functie van de beschrijving van de ruimte is het vergroten van de spanning.
d. De thematiek van het verhaal is oorlog en overleven tijdens de oorlog. Ouders zijn bang dat hun kinderen de oorlog niet overleven en vragen of Howard hun kinderen in veiligheid wil brengen op zijn reis naar Engeland. Howard wordt door de Duitsers gedwongen een neefje van Diessen in veiligheid te brengen. Hij moet hem naar Amerika brengen, pas dan wordt Nicole vrijgelaten.
Howard neemt verschillende kinderen mee: Sheila, Ronnie en Willem. Sheila wordt ziek in de trein. Ze heeft waarschijnlijk een verkoudheid te pakken. Howard gaat niet verder met hun reis. Hij wacht tot Sheila beter is. Blz. 52
De bus waarin Howard, Ronnie en Sheila meereden is door vliegtuigen beschoten. Er zijn ook mensen gedood. Ronnie wil de dode mensen gaan bekijken, want hij denkt dat de dode mensen grappig lijken. Maar dat mag niet van Howard. Blz. 71-72.
De diepere betekenis van het verhaal is: angst.voor de dood.
e. De eerste fase van betekenistoekenning is de beschrijving van de reis en de relaties die hiermee samenhangen. De tweede fase is afgeleid van deze reis en de gebeurtenissen die hiermee samenhangen. De verhaallaag zijn de waarneembare handelingen, zoals bijvoorbeeld de beschrijving van wat er tijdens de reis plaatsvond. De thematische laag van het verhaal is het gedeelte dat is afgeleid van de oorspronkelijke gebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld de band die is ontstaan tussen de personen in het verhaal. De belangrijkste motieven zijn: angst, vriendschap en oorlog. Deze hangen sterk samen met de thematiek: het overleven in de oorlog en vluchten naar een veilige omgeving.
3. Evaluatie:
a. Beargumenteerde eindoordeel over het boek: Pied Piper is een spannend boek, hoewel ik liever boeken lees met veel meer spannende acties. Het is niet zo lastig om te lezen. Er zaten wel een aantal lastige, vaak oud Engelse, woorden in. Die kon je wel achter in het boek opzoeken.
b. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht was voor een deel moeilijk omdat er een deelvraag was waarvan ik de begrippen niet kende. Het maken van de verdiepingsopdracht heeft daardoor wel meer tijd gekost.
c. De thematiek was van dit boek vond ik moeilijk te achterhalen, want er zat geen duidelijke, diepere betekenis in het boek behalve angst voor de dood. Ook het beschrijven van de twee fasen van betekenistoekenning en het aangeven van de verhaallaag en de betekenislaag/thematische laag vond ik lastig. Deze begrippen zijn op school nog niet behandeld, ik heb ze opgezocht in het Nederlands boek.
d. Recensie:
Nevil Shute, Pied piper
Pied piper van Nevil Schute nomineer ik voor de literatuurprijs die we op onze school hebben ingesteld. Het is een prettig leesbaar verhaal, bevat intense spanning en geen langdradige gesprekken. Er gebeurt voortdurend wel iets. De manier van schrijven is vrij summier. Het verhaal zie je vanuit Howard, een Engelsman die tijdens de oorlog in Frankrijk is om te vissen. Hij gaat terug naar Engeland en neemt een aantal kinderen mee op zijn terugreis naar Engeland. Deze kinderen zorgen regelmatig voor oponthoud. Later wordt Howard opgepakt door de Duitsers op verdenking van spionage. Hij vindt toch zijn weg naar Engeland doordat hij het neefje van een Duitser in veiligheid naar Amerika wil brengen in ruil voor de vrijlating van Nicole.Dit boek is zeer geschikt voor leerlingen van de middelbare school. Het verhaal is goed te volgen en het Engelse woordgebruik is niet te moeilijk. Er zitten een aantal lastige woorden in, maar die kun je achter in het boek opzoeken. Het verhaal bevat maar 225 bladzijden inclusief het voorwoord. Het is dus geen lang verhaal. De leestijd is niet zo lang, alleen de eerste bladzijden zijn lastig door te komen. Op deze bladzijdes lees je waardoor Howard in Frankrijk is terecht gekomen. Dit is allemaal niet zo interessant en zeker niet spannend. Mijn verwachtingen waren redelijk hoog. Ik dacht dat het verhaal over de tweede wereldoorlog zou gaan en dus veel actie zou bevatten. Het gaat inderdaad over de 2e wereldoorlog, maar in plaats van actie en geweld, bevat het meer spanning. Zeker wanneer Howard wordt opgepakt door de Gestapo. Ik ben niet teleurgesteld in mijn verwachtingen omdat het onderwerp ruim voldoende aan bod is gekomen. Ik wil iedereen die van dit genre boeken houdt het boek, Pied Piper, aanraden en vindt dat het verhaal deze prijs verdient.
pied piper
Rutger Cruijsen
5va
15-3-2007
1. Beschrijvingsopdracht:
-a. Complete titelbeschrijving: Nevil Shute, Pied piper. Meulenhoff, Amsterdam 1986
-b. Motivatie boekkeuze: Ik heb dit boek gekozen op advies van mijn vader. Hij had het boek enkele jaren geleden gelezen en vertelde dat het over de 2e wereldoorlog gaat. Omdat dit onderwerp mij erg aanspreekt heb ik besloten dit boek te gaan lezen.
-c. Korte weergave van de inhoud:
Howard, een Engelsman, is naar Frankrijk gekomen voor zijn hobby: vissen. Hier logeert hij in een hotel. Howard raakt hier bevriend met een Engelse vrouw, maar vooral met haar kinderen (Sheila en Ronnie). Als zij hoort dat hij terug gaat naar Engeland wil ze dat hij haar kinderen meeneemt. Ondertussen vallen de Duitsers Frankrijk binnen. Howard en de kinderen gaan met de trein naar de kust, maar Sheila wordt ziek. Ze kan niet verder reizen, waardoor ze noodgedwongen moeten overnachten in een hotel in Dijon. Als ze beter is, wil Howard met de auto verder, maar die zijn allemaal door het leger gevorderd en de brandstof is overal op. Als ze willen vertrekken, vraagt een dienstmeisje om ook haar dochter (Rosemarie) mee te nemen en Howard doet dit. Als ze verder gaan met de trein is het juist Rose die ziek wordt. De trein stopt regelmatig en opeens zegt de conducteur dat iedereen moet uitstappen en te voet verder moet gaan. Howard komt aan bij een dorpje en besluit met de bus verder te gaan. Als ze een eind op weg zijn, krijgt de bus pech. Terwijl de chauffeur de band verwisselt, worden ze aangevallen door Duitse vliegtuigen. De bus is helemaal kapot en iedereen moet weer lopen. Onderweg komen ze vele doden tegen, maar de kinderen mogen er niet naar kijken. Langs de weg staat een klein jongetje (Pierre) helemaal alleen. Zijn ouders zijn waarschijnlijk tijdens de aanval doodgegaan. Howard neemt hem ook mee op zijn reis. Pierre zegt helemaal niets. Ze komen bij een boerderij, waar ze slapen en eten kopen. De volgende dag komen ze op hun reis een paar Engelse tegen. Hoewel de wagen eigenlijk te vol is, mogen ze toch mee. Na een tijdje komen ze bij een verdacht dorpje aan. Howard gaat samen met de kinderen kijken. Er zitten geen Duitsers, maar volgens de inwoners zit hier wel een spion. Deze spion is eigenlijk een Nederlandse jongen, genaamd Willem. Howard neemt hem ook mee, hoewel niemand zijn taal spreekt. De Engelsen willen tanken, maar er is geen benzine te vinden. Onderweg naar Angerville stoppen ze bij een tankstation. De man daar zegt dat de Duitsers al in Angerville zijn. Als ze getankt hebben en de wagen aanzetten explodeert deze. Howard besluit met de kinderen alleen verder te gaan. Wanneer ze in Angerville aankomen, verzorgen de Duitsers (die aardig lijken te zijn) Willem en geven hem nieuwe kleren. Hierna gaan ze al snel verder naar de kust. Onderweg slapen ze in een hooiberg op een boerderij. Dan reizen ze door naar Rougeron, waar Howard vrienden heeft van een skivakantie. De vriend van Howard is al maanden weg, maar zijn vrouw en dochter (Nicole) laten hen daar een dag slapen en geven Howard nieuwe kleren. Nicole kent een visser die Howard misschien kan helpen naar Engeland te gaan. Uiteindelijk komen ze aan bij een plaatsje aan de kust genaamd L’Abervrach, waar ze de visser zullen ontmoeten om 9 uur. Ze zijn er al ruim van tevoren. De kinderen gaan even naar de zee. Ze spreken daar in het Engels met Duitse soldaten, waardoor ze allemaal worden opgepakt en in een cel worden gegooid. Howard en Nicole worden door Diessen, een Duitse officier, ondervraagd. Hij denkt dat ze spionnen zijn en met Charenton samenwerken.
Howard en Nicole spreken de waarheid, maar Diessen geloofd hen niet. Na enkele ondervragingen komt Diessen met Howard overleggen. Ze mogen gaan als Howard ook een neefje van Diessen meeneemt en die naar Amerika laat brengen. Nicole wordt pas vrijgelaten als Diessen’s neefje veilig is aangekomen.
2. Verdiepingsopdracht:
a. Voordat ik begon te lezen had ik best veel verwachtingen omdat het over de tweede wereldoorlog gaat. Dat is mijn favoriete thema. Ook na het lezen van de achterkant, dacht ik dat het een erg spannend boek zou zijn met veel actie.
b. Mijn verwachtingen zijn redelijk goed uitgekomen. Het ging over Duitsland dat Frankrijk binnenviel, maar naar mijn smaak zat er te weinig geweld in. Een keer was er een “erg korte” luchtaanval. Er zit wel een redelijke spanning in het slot van het verhaal, wanneer Howard wordt ondervraagd.
c. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk. De plaats is van groot belang, Frankrijk werd namelijk op dat moment door de Duitsers overgenomen. De functie van de beschrijving van de ruimte is het vergroten van de spanning.
d. De thematiek van het verhaal is oorlog en overleven tijdens de oorlog. Ouders zijn bang dat hun kinderen de oorlog niet overleven en vragen of Howard hun kinderen in veiligheid wil brengen op zijn reis naar Engeland. Howard wordt door de Duitsers gedwongen een neefje van Diessen in veiligheid te brengen. Hij moet hem naar Amerika brengen, pas dan wordt Nicole vrijgelaten.
Howard neemt verschillende kinderen mee: Sheila, Ronnie en Willem. Sheila wordt ziek in de trein. Ze heeft waarschijnlijk een verkoudheid te pakken. Howard gaat niet verder met hun reis. Hij wacht tot Sheila beter is. Blz. 52
De bus waarin Howard, Ronnie en Sheila meereden is door vliegtuigen beschoten. Er zijn ook mensen gedood. Ronnie wil de dode mensen gaan bekijken, want hij denkt dat de dode mensen grappig lijken. Maar dat mag niet van Howard. Blz. 71-72.
De diepere betekenis van het verhaal is: angst.voor de dood.
e. De eerste fase van betekenistoekenning is de beschrijving van de reis en de relaties die hiermee samenhangen. De tweede fase is afgeleid van deze reis en de gebeurtenissen die hiermee samenhangen. De verhaallaag zijn de waarneembare handelingen, zoals bijvoorbeeld de beschrijving van wat er tijdens de reis plaatsvond. De thematische laag van het verhaal is het gedeelte dat is afgeleid van de oorspronkelijke gebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld de band die is ontstaan tussen de personen in het verhaal. De belangrijkste motieven zijn: angst, vriendschap en oorlog. Deze hangen sterk samen met de thematiek: het overleven in de oorlog en vluchten naar een veilige omgeving.
3. Evaluatie:
a. Beargumenteerde eindoordeel over het boek: Pied Piper is een spannend boek, hoewel ik liever boeken lees met veel meer spannende acties. Het is niet zo lastig om te lezen. Er zaten wel een aantal lastige, vaak oud Engelse, woorden in. Die kon je wel achter in het boek opzoeken.
b. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht was voor een deel moeilijk omdat er een deelvraag was waarvan ik de begrippen niet kende. Het maken van de verdiepingsopdracht heeft daardoor wel meer tijd gekost.
c. De thematiek was van dit boek vond ik moeilijk te achterhalen, want er zat geen duidelijke, diepere betekenis in het boek behalve angst voor de dood. Ook het beschrijven van de twee fasen van betekenistoekenning en het aangeven van de verhaallaag en de betekenislaag/thematische laag vond ik lastig. Deze begrippen zijn op school nog niet behandeld, ik heb ze opgezocht in het Nederlands boek.
d. Recensie:
Nevil Shute, Pied piper
Pied piper van Nevil Schute nomineer ik voor de literatuurprijs die we op onze school hebben ingesteld. Het is een prettig leesbaar verhaal, bevat intense spanning en geen langdradige gesprekken. Er gebeurt voortdurend wel iets. De manier van schrijven is vrij summier. Het verhaal zie je vanuit Howard, een Engelsman die tijdens de oorlog in Frankrijk is om te vissen. Hij gaat terug naar Engeland en neemt een aantal kinderen mee op zijn terugreis naar Engeland. Deze kinderen zorgen regelmatig voor oponthoud. Later wordt Howard opgepakt door de Duitsers op verdenking van spionage. Hij vindt toch zijn weg naar Engeland doordat hij het neefje van een Duitser in veiligheid naar Amerika wil brengen in ruil voor de vrijlating van Nicole.Dit boek is zeer geschikt voor leerlingen van de middelbare school. Het verhaal is goed te volgen en het Engelse woordgebruik is niet te moeilijk. Er zitten een aantal lastige woorden in, maar die kun je achter in het boek opzoeken. Het verhaal bevat maar 225 bladzijden inclusief het voorwoord. Het is dus geen lang verhaal. De leestijd is niet zo lang, alleen de eerste bladzijden zijn lastig door te komen. Op deze bladzijdes lees je waardoor Howard in Frankrijk is terecht gekomen. Dit is allemaal niet zo interessant en zeker niet spannend. Mijn verwachtingen waren redelijk hoog. Ik dacht dat het verhaal over de tweede wereldoorlog zou gaan en dus veel actie zou bevatten. Het gaat inderdaad over de 2e wereldoorlog, maar in plaats van actie en geweld, bevat het meer spanning. Zeker wanneer Howard wordt opgepakt door de Gestapo. Ik ben niet teleurgesteld in mijn verwachtingen omdat het onderwerp ruim voldoende aan bod is gekomen. Ik wil iedereen die van dit genre boeken houdt het boek, Pied Piper, aanraden en vindt dat het verhaal deze prijs verdient.
boekverslag 1
Brave New World
Aldous Huxley
Rutger Cruijsen
Klas 4VC
Boekverslag Engels
11-12-2005
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving:
Aldous Huxley, Brave New World, Penguin Modern Classics, Harmondsworth 1932
b) Motivatie van mijn boekkeuze:
De motivatie van mijn boekkeuze heb ik gehaald uit de tekst op de achterflap. Hierop staat geschreven dat het onderwerp over de toekomst gaat en dat spreekt mij wel aan. Dit soort boeken vind ik interessant omdat je je dan kunt inleven in een fantasiewereld. Ik denk dan vooral aan buitenaardse wezens, nieuwe technologieën e.d.
c) Korte weergave van de inhoud:
Het verhaal begint in 632 na Ford (632 jaar nadat Ford zijn eerst auto maakte, de T-Ford) in Londen. De directeur van The Central London Hatchery and Conditioning Centre leidt zelf een aantal studenten rond in zijn centrum. Hij laat hen een broedstoof zien waar rekjes met reageerbuisjes staan. Hij legt hen uit dat bij vrouwen eitjes worden verwijderd die in reageerbuisjes worden gedaan. De eitjes worden bevrucht en bestraald met röntgenstralen. Hierna vormen ze knoppen waardoor uit een eicel wel zesennegentig identieke mensen ontwikkeld kunnen worden. Hierdoor kunnen ze een eigen maatschappij ontwikkelen waarin geen ziektes of handicaps zijn. De mensen blijven allemaal jeugdig, ze mogen allemaal vrije sex hebben met elkaar maar de vrouwen mogen niet zwanger worden. Als ze toch zwanger raken moet het kind verwijderd worden.
Voordat het eitje bevrucht wordt is al bepaald tot welke klasse de toekomstige baby wordt ingedeeld. De klassen zijn ingedeeld in: Alfa (de slimste), Bèta, Gamma, Delta en Epsilon (de domste). Al als baby begint de opvoeding voor een bepaalde klasse. Door het gebruik van elektrische schokken leren bijvoorbeeld Delta’s een afkeer te krijgen voor boeken zodat ze zich daar later niet voor interesseren. Zo leren alle baby’s, afhankelijk van hun klassenindeling hoe ze zich later moeten gedragen in de maatschappij. Hierna ontmoeten ze Mustapha Mond, een van tien wereldleiders. Hij vertelt de studenten over zijn afkeer van het gezinsleven. Hij vindt moeders die kinderen baren afschuwelijk en vertelt hen over moeders, vaders, gezinnen en hoe het in de tijd van Ford was. De studenten zijn hier nogal verbaasd over, omdat ze helemaal niet wisten wat vaders en moeders waren. Ze begrijpen ook niet hoe baby’s toen geboren werden.
Dan maken ze kennis met Bernard Marx ( een alfa-plusmedewerker in het centrum). Bij hem is er iets verkeerd gegaan bij zijn geboorte proces. Een medewerker dacht dat hij een epsilon was en had daardoor te veel alcohol bij zijn bloedsurrogaat bijgedaan, toen hij als embryo gevoed werd. Hierdoor heeft Bernard een aantal eigenschappen van de pre-Ford periode en wijkt hij af van de andere gekloonde mensen. Bernard wordt niet gewaardeerd in het centrum. Ze vinden hem lelijk en klein en hij zondert zich vaak af. Hij is verliefd op Lenina Crowne en vindt het niet prettig dat zij met zoveel verschillende mannen moet omgaan. Lenina moet zich aan de afspraak: “iedereen behoort aan iedereen” houden, maar ook zij vindt dat niet prettig. Bernard wil ontdekken hoe echte mensen zijn. Bernard en Lenina gaan samen naar een reservaat in Nieuw-Mexico, waar een aantal barbaarse stammen en dieren worden bewaard. Lenina en Bernard ontmoeten daar een blanke man, John Savage “ de wilde “, genaamd. Zijn moeder die ook in het reservaat woont, heet Linda. Zij is een Bèta uit het Ford-centrum te Londen. Jaren geleden was Linda samen met Tomakin in het reservaat op vakantie. Haar vriend Tomakin dacht dat Linda omgekomen was bij een ongeluk en ging alleen terug naar Londen. Linda was achtergebleven en bleek zwanger te zijn. Ze kon geen abortus laten doen, dus moest ze volgens de oude manier een kind baren. Bernard dacht dat John de zoon was van de directeur. Daarom nam hij John en Linda mee naar Engeland, zodat hij niet ontslagen zou worden vanwege onzedelijk gedrag. De directeur wordt wel ontslagen als iedereen hoort dat hij de vader van John blijkt te zijn.
John vindt het afschuwelijk in het centrum en is geschokt over de gevoelloosheid in deze nieuwe wereld. Hij raakt verliefd op Lenina, maar vind het raar als Lenina opeens haar kleren voor hem uittrekt. Linda vindt het wel prettig in haar nieuwe omgeving. Ze heeft een heel lange tijd in het reservaat geen soma ( een genotsmiddel ) kunnen gebruiken en gaat dood aan een overdosis. John vindt het niet goed hoe er met de dood van Linda wordt omgegaan en komt in opstand. Hij wordt gearresteerd en naar Mustapha Mond gestuurd. Mustapha wil hem op het goede pad zetten, maar dat lukt hem niet. John verlaat Londen en gaat in een vuurtoren, wonen zodat hij zijn eigen leven kan leiden. Hij wil leven van de jacht en een eigen tuin en maakt een boog en pijlen. John is ontevreden over de manier waarop hij geleefd heeft en wil boete doen, daarom slaat hij zichzelf met een zweep. Dit wordt gezien door een groep Delta’s, waarna later een groot aantal mensen en journalisten in helikopters naar de vuurtoren komen. Hij vraagt of ze hem met rust willen laten en weg willen gaan maar de menigte roept telkens: “ wij willen de zweep “. Dan stappen uit een helikopter een man en een jonge vrouw. Zij loopt naar John maar als John ziet dat het Lenina is wordt hij verschrikkelijk boos. Hij vindt haar maar een slet en een straatmeid. “De wilde” slaat zichzelf en de vrouw met de zweep. “Dood het, dood het” schreeuwt John. Uren later verdwijnt de menigte en John valt in slaap. Als hij wakker wordt beseft hij wat hij gedaan heeft. De volgende dag bemerkt men dat John zichzelf heeft opgehangen in de vuurtoren.
d) Uitgewerkte persoonlijke reactie
1. Onderwerp:
- Het onderwerp gaat over de ontwikkeling van een perfecte maatschappij waarin menselijke wezens worden gekweekt en op een speciale manier worden opgevoed.
- De schrijver heeft het onderwerp goed uitgewerkt en met veel diepgang. Alles is duidelijk en goed beschreven, vooral het leven in de broed-en kweekcentrale en hoe men hier werd opgevoed. Er is ook veel diepgang in de emoties van de personages.
2. Gebeurtenissen:
- De belangrijkste gebeurtenis vind ik dat John eerst Lenina dood slaat met een zweep en daarna zichzelf ophangt. Dit vind ik de belangrijkste gebeurtenis, omdat hiermee het verhaal afgesloten wordt. De oorzaken van het doden van Lenina en de zelfmoord van John zijn de dood van zijn moeder en zijn ontevredenheid over de manier waarop hij zelf geleefd heeft. Verder wordt hij vreselijk boos op Lenina ,omdat zij hem steeds wil verleiden.
Een andere belangrijke gebeurtenis is de ontdekking dat John de zoon is van de directeur van ’Hatcheries and Conditioning’. De directeur is hierdoor tot schande gebracht en verliest zijn baan. John gaat samen met zijn moeder in Londen wonen en Bernard mag zijn baan houden.
Deze gebeurtenissen worden duidelijk besproken.
- De gebeurtenissen in het verhaal zijn ongeloofwaardig maar wel heel boeiend. De wijze waarop menselijke wezens worden gekweekt in verschillende klassen is ongeloofwaardig. De manier waarop verteld wordt hoe ze gekweekt en opgevoed worden is boeiend beschreven.
3. Personages:
- Ik vind de personages in het verhaal levensecht overkomen ;hoewel zij als baby op een bepaalde manier worden opgevoed, hebben ze toch allemaal een eigen identiteit. Ze hebben geen vaste relatie met een persoon maar vrije seks met iedereen. De gedachten en reacties van de personages worden zeer goed uitgewerkt. Vooral de gedachten en gevoelens van John worden goed beschreven. Er wordt heel duidelijk vertelt hoe hij op “The Brave New World” reageert. Verder wordt ook duidelijk zijn woede beschreven als niemand ontdaan is over de dood van zijn moeder.
- Ik vind dat de personages helemaal niet voorspelbaar reageren, hierdoor heb je geen verwachtingen over wat ze gaan zeggen of doen. Dit maakt het verhaal spannend waardoor je blijft lezen. Dat vind ik als lezer heel prettig
4. Opbouw:
- De opbouw van het verhaal is niet ingewikkeld. Er zijn weinig lange zinnen wat het lezen gemakkelijk maakt. De gebeurtenissen worden verteld door de ogen van meerdere personages. Helemaal in het begin lees je het verhaal vanuit de beleving van de studenten. Al snel wordt het verhaal overgenomen door de ogen van Bernard. Na lange tijd zie je de wereld door de ogen van John Savage. Je krijgt hierdoor de kans om veel personages goed te leren kennen. Ik vind dat hierdoor de manier waarop je de gebeurtenissen verteld worden goed geslaagd.
- Het verhaal heeft een gesloten einde. Als je goed beredeneert wat er gebeurd is (bijvoorbeeld de dood van John wat onduidelijk beschreven is), blijven er weinig vragen en onduidelijkheden over. Ik vind het minder prettig, als een verhaal een open einde heeft. Je weet niet hoe het echt eindigt en je moet dan zelf een slot verzinnen.
5. Taalgebruik:
- Het taalgebruik in dit verhaal is niet moeilijk behalve in het begin, daar staan wel veel lastige medische termen. Er komen weinig lange zinnen in voor waardoor het verhaal goed te volgen is.
- Ik vind het taalgebruik niet helemaal niet helemaal kloppen met de personages. Er worden nogal wat oude woorden gebruikt, die ze in de toekomst niet veel of helemaal niet zullen gebruiken. Doordat dit verhaal lang geleden geschreven is, is dit wel te begrijpen.
2. Verdiepingsopdracht:
- Het boek sloot niet helemaal aan bij mijn verwachtingen. Ik had verwacht dat het verhaal over een andere planeet zou gaan of heel extreme veranderingen op aarde zou bevatten. Toch was het verhaal boeiend en interessant. Ik had ook helemaal niet verwacht dat John op het laatste Lenina zou vermoorden en zichzelf zou ophangen nadat hij besefte wat hij gedaan had.
- Dit verhaal heeft een gesloten einde. Je weet hoe het met de hoofdpersonen afloopt. John en Lenina gaan dood en Bernard krijgt zijn baan weer terug. Ik ben tevreden over het slot, er blijven maar een paar onduidelijkheden over. Ik ben daardoor tevreden over dit einde.
3. Evaluatie:
a) Ik vind het een goed boek, dat prettig is om te lezen. Het verhaal is niet moeilijk, maar in het begin staan wel een aantal lastige medische termen. Er komen weinig lange zinnen in voor waardoor het verhaal goed te volgen is. Toch vind ik dat dit boek voor mij te weinig gebeurtenissen en spanning bevat, zodat ik sommige stukken wat saai vind.
b) Ik vond het maken van de verdiepingsopdracht goed te doen. Het was een vrij makkelijke opdracht. Ik hoefde ook maar zeer weinig te doen in vergelijking met de verdiepingsopdracht van mijn Nederlands boekverslag.
c) Ik vond het maken van de verdiepingsopdrachten niet lastig. Er stonden geen moeilijke, verwarrende of onduidelijke vragen in. Om alles goed uit te werken, heeft het mij wel meer tijd gekost dan ik eigenlijk had verwacht.
Aldous Huxley
Rutger Cruijsen
Klas 4VC
Boekverslag Engels
11-12-2005
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving:
Aldous Huxley, Brave New World, Penguin Modern Classics, Harmondsworth 1932
b) Motivatie van mijn boekkeuze:
De motivatie van mijn boekkeuze heb ik gehaald uit de tekst op de achterflap. Hierop staat geschreven dat het onderwerp over de toekomst gaat en dat spreekt mij wel aan. Dit soort boeken vind ik interessant omdat je je dan kunt inleven in een fantasiewereld. Ik denk dan vooral aan buitenaardse wezens, nieuwe technologieën e.d.
c) Korte weergave van de inhoud:
Het verhaal begint in 632 na Ford (632 jaar nadat Ford zijn eerst auto maakte, de T-Ford) in Londen. De directeur van The Central London Hatchery and Conditioning Centre leidt zelf een aantal studenten rond in zijn centrum. Hij laat hen een broedstoof zien waar rekjes met reageerbuisjes staan. Hij legt hen uit dat bij vrouwen eitjes worden verwijderd die in reageerbuisjes worden gedaan. De eitjes worden bevrucht en bestraald met röntgenstralen. Hierna vormen ze knoppen waardoor uit een eicel wel zesennegentig identieke mensen ontwikkeld kunnen worden. Hierdoor kunnen ze een eigen maatschappij ontwikkelen waarin geen ziektes of handicaps zijn. De mensen blijven allemaal jeugdig, ze mogen allemaal vrije sex hebben met elkaar maar de vrouwen mogen niet zwanger worden. Als ze toch zwanger raken moet het kind verwijderd worden.
Voordat het eitje bevrucht wordt is al bepaald tot welke klasse de toekomstige baby wordt ingedeeld. De klassen zijn ingedeeld in: Alfa (de slimste), Bèta, Gamma, Delta en Epsilon (de domste). Al als baby begint de opvoeding voor een bepaalde klasse. Door het gebruik van elektrische schokken leren bijvoorbeeld Delta’s een afkeer te krijgen voor boeken zodat ze zich daar later niet voor interesseren. Zo leren alle baby’s, afhankelijk van hun klassenindeling hoe ze zich later moeten gedragen in de maatschappij. Hierna ontmoeten ze Mustapha Mond, een van tien wereldleiders. Hij vertelt de studenten over zijn afkeer van het gezinsleven. Hij vindt moeders die kinderen baren afschuwelijk en vertelt hen over moeders, vaders, gezinnen en hoe het in de tijd van Ford was. De studenten zijn hier nogal verbaasd over, omdat ze helemaal niet wisten wat vaders en moeders waren. Ze begrijpen ook niet hoe baby’s toen geboren werden.
Dan maken ze kennis met Bernard Marx ( een alfa-plusmedewerker in het centrum). Bij hem is er iets verkeerd gegaan bij zijn geboorte proces. Een medewerker dacht dat hij een epsilon was en had daardoor te veel alcohol bij zijn bloedsurrogaat bijgedaan, toen hij als embryo gevoed werd. Hierdoor heeft Bernard een aantal eigenschappen van de pre-Ford periode en wijkt hij af van de andere gekloonde mensen. Bernard wordt niet gewaardeerd in het centrum. Ze vinden hem lelijk en klein en hij zondert zich vaak af. Hij is verliefd op Lenina Crowne en vindt het niet prettig dat zij met zoveel verschillende mannen moet omgaan. Lenina moet zich aan de afspraak: “iedereen behoort aan iedereen” houden, maar ook zij vindt dat niet prettig. Bernard wil ontdekken hoe echte mensen zijn. Bernard en Lenina gaan samen naar een reservaat in Nieuw-Mexico, waar een aantal barbaarse stammen en dieren worden bewaard. Lenina en Bernard ontmoeten daar een blanke man, John Savage “ de wilde “, genaamd. Zijn moeder die ook in het reservaat woont, heet Linda. Zij is een Bèta uit het Ford-centrum te Londen. Jaren geleden was Linda samen met Tomakin in het reservaat op vakantie. Haar vriend Tomakin dacht dat Linda omgekomen was bij een ongeluk en ging alleen terug naar Londen. Linda was achtergebleven en bleek zwanger te zijn. Ze kon geen abortus laten doen, dus moest ze volgens de oude manier een kind baren. Bernard dacht dat John de zoon was van de directeur. Daarom nam hij John en Linda mee naar Engeland, zodat hij niet ontslagen zou worden vanwege onzedelijk gedrag. De directeur wordt wel ontslagen als iedereen hoort dat hij de vader van John blijkt te zijn.
John vindt het afschuwelijk in het centrum en is geschokt over de gevoelloosheid in deze nieuwe wereld. Hij raakt verliefd op Lenina, maar vind het raar als Lenina opeens haar kleren voor hem uittrekt. Linda vindt het wel prettig in haar nieuwe omgeving. Ze heeft een heel lange tijd in het reservaat geen soma ( een genotsmiddel ) kunnen gebruiken en gaat dood aan een overdosis. John vindt het niet goed hoe er met de dood van Linda wordt omgegaan en komt in opstand. Hij wordt gearresteerd en naar Mustapha Mond gestuurd. Mustapha wil hem op het goede pad zetten, maar dat lukt hem niet. John verlaat Londen en gaat in een vuurtoren, wonen zodat hij zijn eigen leven kan leiden. Hij wil leven van de jacht en een eigen tuin en maakt een boog en pijlen. John is ontevreden over de manier waarop hij geleefd heeft en wil boete doen, daarom slaat hij zichzelf met een zweep. Dit wordt gezien door een groep Delta’s, waarna later een groot aantal mensen en journalisten in helikopters naar de vuurtoren komen. Hij vraagt of ze hem met rust willen laten en weg willen gaan maar de menigte roept telkens: “ wij willen de zweep “. Dan stappen uit een helikopter een man en een jonge vrouw. Zij loopt naar John maar als John ziet dat het Lenina is wordt hij verschrikkelijk boos. Hij vindt haar maar een slet en een straatmeid. “De wilde” slaat zichzelf en de vrouw met de zweep. “Dood het, dood het” schreeuwt John. Uren later verdwijnt de menigte en John valt in slaap. Als hij wakker wordt beseft hij wat hij gedaan heeft. De volgende dag bemerkt men dat John zichzelf heeft opgehangen in de vuurtoren.
d) Uitgewerkte persoonlijke reactie
1. Onderwerp:
- Het onderwerp gaat over de ontwikkeling van een perfecte maatschappij waarin menselijke wezens worden gekweekt en op een speciale manier worden opgevoed.
- De schrijver heeft het onderwerp goed uitgewerkt en met veel diepgang. Alles is duidelijk en goed beschreven, vooral het leven in de broed-en kweekcentrale en hoe men hier werd opgevoed. Er is ook veel diepgang in de emoties van de personages.
2. Gebeurtenissen:
- De belangrijkste gebeurtenis vind ik dat John eerst Lenina dood slaat met een zweep en daarna zichzelf ophangt. Dit vind ik de belangrijkste gebeurtenis, omdat hiermee het verhaal afgesloten wordt. De oorzaken van het doden van Lenina en de zelfmoord van John zijn de dood van zijn moeder en zijn ontevredenheid over de manier waarop hij zelf geleefd heeft. Verder wordt hij vreselijk boos op Lenina ,omdat zij hem steeds wil verleiden.
Een andere belangrijke gebeurtenis is de ontdekking dat John de zoon is van de directeur van ’Hatcheries and Conditioning’. De directeur is hierdoor tot schande gebracht en verliest zijn baan. John gaat samen met zijn moeder in Londen wonen en Bernard mag zijn baan houden.
Deze gebeurtenissen worden duidelijk besproken.
- De gebeurtenissen in het verhaal zijn ongeloofwaardig maar wel heel boeiend. De wijze waarop menselijke wezens worden gekweekt in verschillende klassen is ongeloofwaardig. De manier waarop verteld wordt hoe ze gekweekt en opgevoed worden is boeiend beschreven.
3. Personages:
- Ik vind de personages in het verhaal levensecht overkomen ;hoewel zij als baby op een bepaalde manier worden opgevoed, hebben ze toch allemaal een eigen identiteit. Ze hebben geen vaste relatie met een persoon maar vrije seks met iedereen. De gedachten en reacties van de personages worden zeer goed uitgewerkt. Vooral de gedachten en gevoelens van John worden goed beschreven. Er wordt heel duidelijk vertelt hoe hij op “The Brave New World” reageert. Verder wordt ook duidelijk zijn woede beschreven als niemand ontdaan is over de dood van zijn moeder.
- Ik vind dat de personages helemaal niet voorspelbaar reageren, hierdoor heb je geen verwachtingen over wat ze gaan zeggen of doen. Dit maakt het verhaal spannend waardoor je blijft lezen. Dat vind ik als lezer heel prettig
4. Opbouw:
- De opbouw van het verhaal is niet ingewikkeld. Er zijn weinig lange zinnen wat het lezen gemakkelijk maakt. De gebeurtenissen worden verteld door de ogen van meerdere personages. Helemaal in het begin lees je het verhaal vanuit de beleving van de studenten. Al snel wordt het verhaal overgenomen door de ogen van Bernard. Na lange tijd zie je de wereld door de ogen van John Savage. Je krijgt hierdoor de kans om veel personages goed te leren kennen. Ik vind dat hierdoor de manier waarop je de gebeurtenissen verteld worden goed geslaagd.
- Het verhaal heeft een gesloten einde. Als je goed beredeneert wat er gebeurd is (bijvoorbeeld de dood van John wat onduidelijk beschreven is), blijven er weinig vragen en onduidelijkheden over. Ik vind het minder prettig, als een verhaal een open einde heeft. Je weet niet hoe het echt eindigt en je moet dan zelf een slot verzinnen.
5. Taalgebruik:
- Het taalgebruik in dit verhaal is niet moeilijk behalve in het begin, daar staan wel veel lastige medische termen. Er komen weinig lange zinnen in voor waardoor het verhaal goed te volgen is.
- Ik vind het taalgebruik niet helemaal niet helemaal kloppen met de personages. Er worden nogal wat oude woorden gebruikt, die ze in de toekomst niet veel of helemaal niet zullen gebruiken. Doordat dit verhaal lang geleden geschreven is, is dit wel te begrijpen.
2. Verdiepingsopdracht:
- Het boek sloot niet helemaal aan bij mijn verwachtingen. Ik had verwacht dat het verhaal over een andere planeet zou gaan of heel extreme veranderingen op aarde zou bevatten. Toch was het verhaal boeiend en interessant. Ik had ook helemaal niet verwacht dat John op het laatste Lenina zou vermoorden en zichzelf zou ophangen nadat hij besefte wat hij gedaan had.
- Dit verhaal heeft een gesloten einde. Je weet hoe het met de hoofdpersonen afloopt. John en Lenina gaan dood en Bernard krijgt zijn baan weer terug. Ik ben tevreden over het slot, er blijven maar een paar onduidelijkheden over. Ik ben daardoor tevreden over dit einde.
3. Evaluatie:
a) Ik vind het een goed boek, dat prettig is om te lezen. Het verhaal is niet moeilijk, maar in het begin staan wel een aantal lastige medische termen. Er komen weinig lange zinnen in voor waardoor het verhaal goed te volgen is. Toch vind ik dat dit boek voor mij te weinig gebeurtenissen en spanning bevat, zodat ik sommige stukken wat saai vind.
b) Ik vond het maken van de verdiepingsopdracht goed te doen. Het was een vrij makkelijke opdracht. Ik hoefde ook maar zeer weinig te doen in vergelijking met de verdiepingsopdracht van mijn Nederlands boekverslag.
c) Ik vond het maken van de verdiepingsopdrachten niet lastig. Er stonden geen moeilijke, verwarrende of onduidelijke vragen in. Om alles goed uit te werken, heeft het mij wel meer tijd gekost dan ik eigenlijk had verwacht.
Gedicht 1
My Native Land
Poem lyrics of My Native Land by Sir Walter Scott.
Breathes there the man, with soul so dead,
Who never to himself hath said,
This is my own, my native land!
Whose heart hath ne'er within him burn'd,
As home his footsteps he hath turn'd
From wandering on a foreign strand!
If such there breathe, go, mark him well;
For him no Minstrel raptures swell;
High though his titles, proud his name,
Boundless his wealth as wish can claim;
Despite those titles, power, and pelf,
The wretch, concentred all in self,
Living, shall forfeit fair renown,
And, doubly dying, shall go down
To the vile dust, from whence he sprung,
Unwept, unhonour'd, and unsung.
Poem lyrics of My Native Land by Sir Walter Scott.
Breathes there the man, with soul so dead,
Who never to himself hath said,
This is my own, my native land!
Whose heart hath ne'er within him burn'd,
As home his footsteps he hath turn'd
From wandering on a foreign strand!
If such there breathe, go, mark him well;
For him no Minstrel raptures swell;
High though his titles, proud his name,
Boundless his wealth as wish can claim;
Despite those titles, power, and pelf,
The wretch, concentred all in self,
Living, shall forfeit fair renown,
And, doubly dying, shall go down
To the vile dust, from whence he sprung,
Unwept, unhonour'd, and unsung.
vrijdag 28 september 2007
Weblog Rutger Cruijsen
Welkom op mijn Weblog. In de nabije toekomst zal ik hier informatie plaatsen over de gedichten romans en korte verhalen die ik gelezen heb.
Abonneren op:
Posts (Atom)