De blog van Dominique en Rick vind ik erg mooi en overzichtelijk. Aan de rechter kant van de blog staat een heel gemakkelijk overzicht waarmee je snel alles kan vinden.
De gedichten zijn erg goed gekozen en zijn heel uitvoerig uitgelegd. The human seasons door John Keats en Alone door Edgar Allan Poe vond ik er goed gekozen. Deze gedichten hebben veel diepgang.
Bij de short stories viel het me op dat we beiden The lottery ticket door Anton Chekhov op onze blogs hebben staan. De andere gekozen short stories zijn mij niet bekend, maar door het lezen van de plot en uitleg kun je goed begrijpen waar de verhalen over gaan.
de blog van Dominique en Rick is te vinden op http://engelsliteratuur.blogspot.com/
woensdag 7 november 2007
Boekverslag 3
The boys from Brazil - Ira Levin
Rutger Cruijsen
6VA
boekverslag 3
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving
Ira Levin, The boys from Brazil, London enz. Pan books, 7e druk
b) Motivatie
Voor het maken van dit boekverslag heb in de bibliotheek te Boxmeer het boek The boys from Brazil uitgekozen. Ik had al eerder wat over dit verhaal gehoord.en een scène op televisie gezien. Hierdoor wist ik dat het onderwerp over klonen ging en door het lezen van de achterflap kreeg ik meer informatie. Hierop staat vermeld dat er binnen twee en een half jaar 94 mannen vermoord moeten worden en dat hierop de hoop en het lot van het Arische ras is gebaseerd. Hierdoor vermoedde ik dat het verhaal dus ook over moord zou gaan en van een spannend boek houd ik wel. Ook de opmerkingen van Sunday Express en de Newsweek spraken mij erg aan. Zij vinden dat The boys from Brazil een verhaal is, waar je niet mee kunt stoppen als je eenmaal bent begonnen met lezen.
c) Samenvatting
In september 1974 is er een ontmoeting tussen 7 ex-SS’ers in een hotel in Brazilië. Daar geeft Dr. Mengele (een van de SS’ers) de opdracht om 94 mannelijke ambtenaren in de leeftijd van 65-66 jaar te doden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Deze 94 moordaanslagen worden verdeeld over zes man die ieder in een of meerdere westerse landen worden gestationeerd.
Barry Koehler, een Amerikaan, heeft een van de serveersters (Tsuroko) omgekocht. Hij laat haar een taperecorder verstoppen onder een van de schaaltjes in vergaderkamer is. Mengele ontdekt dat Koehler een tape met de opgenomen bijeenkomst heeft en probeert hem te vinden. Barry belt intussen Yakov Libermann op en legt hem uit dat er 94 man vermoord zullen worden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Wanneer hij de band wil afspelen wordt hij vermoord.
Libermann (een nazi-jager) wil onderzoeken of het verhaal klopt. Hij denkt dat dit grote plan is ontwikkeld door 'The Organization', een nazi-organisatie van oude SS’ers die zich waarschijnlijk in Brazilië bevindt. Hij vindt iemand die voor hem alle moorden wil bijhouden op mannen van 65 jarige. Döring is de eerste die wordt vermoord. Deze moord lijkt op een ongeluk, waardoor Libermann geen verband legt met de 94 mannen die vermoord zullen worden.
Hij gaat naar de weduwe van Döring. Ze heeft een jong zoontje en ze is zelf rond de 42 jaar oud. Libermann ondervraagt haar om te kijken of haar man enige connecties had met de Nazi’s en of er een reden was om hem te vermoorden. Dit blijkt niet het geval te zijn. Als Lieberman een lijst met namen heeft van gepleegde moorden gaat hij verder uit op onderzoek. (Libermann gaat dan naar enkele andere mogelijke Nazi-moorden). Hij bezoekt een aantal weduwen maar krijgt geen verdere aanwijzingen. Hij vermoedt wel dat Mengele de leider is van de SS’ers. Mengele experimenteerde in de Tweede Wereldoorlog met tweelingen uit concentratiekampen.
Kolonel Seibert van 'The Organization' bezoekt Mengele. Hij vertelt dat de eerste moorden goed gelukt zijn en Libermann hen nog niet op het spoor is al heeft hij verschillende weduwen ondervraagd. De kolonel wil de operatie afblazen, maar Mengele zegt dat Libermann toch geen bewijs zal vinden.
Libermann houdt een lezing waarin hij een puur hypothetische stelling geeft over de 65-jarigen die gedood zijn. Hij krijgt hulp van een jongen, Klaus von Palmen. Deze bezoekt voor hem een aantal e mogelijke weduwes en Libermann gaat dan enkele moordaanslagen in Amerika verder bekijken. Dan valt hem op dat de zoon van een Amerikaanse vrouw precies lijkt op de zoon van mevrouw Döring die in Wenen woont. Het zou een tweeling kunnen zijn, maar dat zijn ze niet. Klaus geeft ook dezelfde beschrijvingen van de zoontjes van de eerdere aanslagen.
Libermann weet nu zeker dat Mengele achter de moordaanslagen zit. Hij experimenteerde vroeger met identieke tweelingen. Verder ontdekt hij dat alle jongens geadopteerd zijn via hetzelfde bedrijf. Frieda Maloney heeft hier gewerkt en zij zit nu in de cel. Libermann mag van Frieda's advocaat een half uur vragen stellen. Frieda herkent een aantal namen van de vermoordde mannen.
Ze vertelt dat ze voor haar werk ouders van bepaalde leeftijd moest vinden voor bepaalde kindjes. Ze vertelt dat ze een hond aan een van de ouders heeft gegeven tegelijk met het kind dat ze adopteerden. Door de leeftijd van de hond na te gaan ontdekken ze er wanneer Henry Wheelock ongeveer vermoord zal worden.
In Brazilië houdt Mengele een nazi-feest. Een van de moordenaars is terug en Mengele wordt kwaad op hem omdat hij rond deze tijd een van de moorden zou moeten plegen. De hele operatie is afgeblazen zonder dat Mengele er iets van wist. Mengele wil per se de operatie afmaken en gaat dat dit dan ook hoogstpersoonlijk zelf doen. Hij reist hiervoor af naar de VS.
Libermann probeert erachter te komen waarom Mengele de 65-jarigen dood wil. Hij praat met een biologie professor, die hem vertelt dat Mengele misschien mensen heeft proberen te klonen.
Libermann denkt dat Mengele Hitler heeft willen klonen. De omgeving beïnvloedt echter de jongens waardoor iedereen anders wordt en dus niet iedereen op Hitler zal gaan lijken. Mengele probeert de omgeving zoveel mogelijk op die van Hitler's jeugd te laten lijken. De gekloonde jongetjes hebben allemaal ambtelijke vaders gekregen met moeders die een heel stuk jonger zijn. En de vaders moesten rond de 65 jaar sterven.
Mengele probeert te ontdekken wat Libermann van plan is. Hij belt naar het hotel waar Libermann logeert en ontdekt dat Libermann naar Wheelock wil gaan. Dit is een van de 94 mannen die gedood moeten worden. Libermann zou wel hulp van de FBI willen, maar die zullen hem toch niet helpen zonder harde bewijzen. In plaats daarvan krijgt hij hulp van de YJD. Een joodse militaire organisatie, geleid door Gorin (een rabbi). Zij proberen Wheelock over te halen om hulp van hen aan te nemen, maar Wheelock vindt dat hij genoeg hulp heeft van zijn Dobermanns. Libermann besluit om zelf naar Wheelock om hem over te halen.
Mengele doet alsof hij Libermann is en gaat op bezoek bij Wheelock, met de bedoeling om hem te vermoorden. Mengele is dan zogenaamd bang voor honden, dus vraagt hij Wheelock om de honden even weg te doen. Wheelock sluit de honden op, waarna Mengele hem vermoordt. Een tijdje later arriveert Libermann en belt aan. Mengele doet nu alsof hij Wheelock is, maar zijn Duitse accent verraadt hem. Dan richt Mengele een geweer op hem. Libermann probeert de deur waar de honden achter zitten open te maken, maar Mengele schiet. Uiteindelijk lukt het hem de deur te openen en de honden rennen dan naar Mengele. Mengele doodt 1 hond en raakt Libermann nog 2 keer.
Terwijl Libermann ernstig gewond op de grond ligt blijft Mengele stil zitten zodat de honden hem niets doen. Na een tijdje komt de zoon van Wheelock thuis. Mengele probeert de jongen ervan te van overtuigen dat hij de nieuwe Hitler is en dat hij een wereldleider zal worden. De jongen gelooft hem niet en laat de honden Mengele aanvallen.
Libermann wordt dan door Gorin, de zoon van Wheelock, naar het ziekenhuis gebracht. Die neemt ook de lijst waarop staat welke 94 mannen vermoord moesten worden mee, die Mengele bij zich had. Hoewel Libermann door een kogel in zijn long was geraakt genas hij snel.
Als hij weer uit het ziekenhuis mag brengt hij een bezoekje aan Gorin. Die vindt dat de gekloonde kinderen vermoord moeten worden om de wereld te beschermen tegen deze jongens. Libermann vindt dat ieder kind recht op leven heeft en vernietigt het lijstje.
2. Verdiepingsopdracht
Oeffelt, 2-11-2007
Geachte meneer Libermann
Na het lezen van het boek The Boys from Brazil zou ik U graag een aantal vragen willen stellen. Ik vind dat U erg gedreven bent om Nazi’s te vangen en vraag me af wat de mogelijke oorzaken hiervan zijn. Speelt het feit dat U zelf gevangene bent geweest in Auswitz een rol of hebt U andere redenen hiervoor?
U geeft lezingen en lessen over de Nazi’s in de gehele wereld en stelt de “puur hypothetische” vraag aan een uw klassen, waarom 94 man vermoord zou moeten worden. Waarom stelt u dergelijke vragen aan deze klassen terwijl u deze hypothese ook zou kunnen bediscussiëren met uw superieuren?
Bent u bang afgewezen te worden of doet U dit niet omdat u denkt dat u belachelijk gemaakt zal worden?
Ik kan wel begrijpen dat u de 94 “Hitlers” in leven laat; iedereen heeft recht op leven. Persoonlijk vind ik niet verstandig mensen met dezelfde genetische codes als Hitler rond te laten rondlopen zonder enige voorzorgsmaatregelen te treffen. Niemand kan nu overzien wat de gevolgen hiervan in de toekomst zullen zijn. Hoe denkt U tijdig maatregelen te kunnen treffen indien uit een van deze gekloonde jongens een Hilter ontstaat. Voelt U zich hier dan verantwoordelijk voor?
Het zou naar mijn mening verstandiger zijn geweest zijn als U de namenlijst niet had vernietigd, maar had bewaard. Indien iemand op de hoogte zou zijn van de gegevens van deze jongens zou er in ieder geval een mogelijkheid zijn om te kijken hoe deze jongens zich ontwikkelen en zonodig tijdig in te grijpen.
Natuurlijk is het begrijpelijk dat u deze informatie zoveel mogelijk geheim probeert te houden. Als deze gegevens algemeen bekend zouden, dan zou men deze kinderen vermoorden of gevangen zetten.
Verwacht U dat er in de toekomst veel meer mensen gekloond zullen worden op de manier dat Mengele dit gedaan heeft. Vindt u het ook belangrijk dat deze technologie nooit op mensen gebruikt mag worden? Naar mijn mening zouden dit soort technologieën helemaal nooit gebruikt mogen worden, want hierdoor zou men bijvoorbeeld nieuwe ziektes ontwikkelen of dieren zo manipuleren dat die helemaal veranderen. Hierdoor kunnen volgens mij vreselijke rampen ontstaan. In hoeverre vindt u dat door middel van genetische manipulatie klonen en dit soort technologieën gebruikt mogen worden? Wie voelt zich hier dan verantwoordelijk voor en wie gaat deze problematiek aanpakken?
Ik zou het erg waarderen als u een reactie op mijn brief wilt sturen.
Met vriendelijke groeten,
Rutger Cruijsen
3. Evaluatie
The Boys from Brazil is naar mijn mening het beste engelse boek dat ik tot nu toe heb gelezen. Het verhaal bevat veel spanning en is helemaal niet langdradig. De schrijfstijl is goed en duidelijk, de 2 verhaallijnen vind ik soms een beetje onduidelijk en verwarrend. Dit komt omdat er veel informatie wordt achtergehouden, die je gedurende het verhaal wel te weten komt.
Het verhaal is erg origineel en niet in te moeilijk Engels geschreven.
Het maken van de verdiepingsopdracht was niet al te gemakkelijk. Lieberman, de hoofdpersoon, is een vastberaden man die de nazi’s achter slot en grendel wil. Hij wil wraak doordat hij zelf in een concentratiekamp heeft gezeten. Al zijn acties zijn moreel goed en worden duidelijk verteld. Het is geen mysterieuze man en er ontbreekt weinig informatie over hemzelf of over zijn manier van handelen. Hierdoor was het lastig om kritische vragen aan hem te stellen en commentaar op hem te geven. Het maken van het boekverslag leverde verder geen problemen op.
.
Rutger Cruijsen
6VA
boekverslag 3
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving
Ira Levin, The boys from Brazil, London enz. Pan books, 7e druk
b) Motivatie
Voor het maken van dit boekverslag heb in de bibliotheek te Boxmeer het boek The boys from Brazil uitgekozen. Ik had al eerder wat over dit verhaal gehoord.en een scène op televisie gezien. Hierdoor wist ik dat het onderwerp over klonen ging en door het lezen van de achterflap kreeg ik meer informatie. Hierop staat vermeld dat er binnen twee en een half jaar 94 mannen vermoord moeten worden en dat hierop de hoop en het lot van het Arische ras is gebaseerd. Hierdoor vermoedde ik dat het verhaal dus ook over moord zou gaan en van een spannend boek houd ik wel. Ook de opmerkingen van Sunday Express en de Newsweek spraken mij erg aan. Zij vinden dat The boys from Brazil een verhaal is, waar je niet mee kunt stoppen als je eenmaal bent begonnen met lezen.
c) Samenvatting
In september 1974 is er een ontmoeting tussen 7 ex-SS’ers in een hotel in Brazilië. Daar geeft Dr. Mengele (een van de SS’ers) de opdracht om 94 mannelijke ambtenaren in de leeftijd van 65-66 jaar te doden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Deze 94 moordaanslagen worden verdeeld over zes man die ieder in een of meerdere westerse landen worden gestationeerd.
Barry Koehler, een Amerikaan, heeft een van de serveersters (Tsuroko) omgekocht. Hij laat haar een taperecorder verstoppen onder een van de schaaltjes in vergaderkamer is. Mengele ontdekt dat Koehler een tape met de opgenomen bijeenkomst heeft en probeert hem te vinden. Barry belt intussen Yakov Libermann op en legt hem uit dat er 94 man vermoord zullen worden om het lot van het Arische ras in vervulling te laten gaan. Wanneer hij de band wil afspelen wordt hij vermoord.
Libermann (een nazi-jager) wil onderzoeken of het verhaal klopt. Hij denkt dat dit grote plan is ontwikkeld door 'The Organization', een nazi-organisatie van oude SS’ers die zich waarschijnlijk in Brazilië bevindt. Hij vindt iemand die voor hem alle moorden wil bijhouden op mannen van 65 jarige. Döring is de eerste die wordt vermoord. Deze moord lijkt op een ongeluk, waardoor Libermann geen verband legt met de 94 mannen die vermoord zullen worden.
Hij gaat naar de weduwe van Döring. Ze heeft een jong zoontje en ze is zelf rond de 42 jaar oud. Libermann ondervraagt haar om te kijken of haar man enige connecties had met de Nazi’s en of er een reden was om hem te vermoorden. Dit blijkt niet het geval te zijn. Als Lieberman een lijst met namen heeft van gepleegde moorden gaat hij verder uit op onderzoek. (Libermann gaat dan naar enkele andere mogelijke Nazi-moorden). Hij bezoekt een aantal weduwen maar krijgt geen verdere aanwijzingen. Hij vermoedt wel dat Mengele de leider is van de SS’ers. Mengele experimenteerde in de Tweede Wereldoorlog met tweelingen uit concentratiekampen.
Kolonel Seibert van 'The Organization' bezoekt Mengele. Hij vertelt dat de eerste moorden goed gelukt zijn en Libermann hen nog niet op het spoor is al heeft hij verschillende weduwen ondervraagd. De kolonel wil de operatie afblazen, maar Mengele zegt dat Libermann toch geen bewijs zal vinden.
Libermann houdt een lezing waarin hij een puur hypothetische stelling geeft over de 65-jarigen die gedood zijn. Hij krijgt hulp van een jongen, Klaus von Palmen. Deze bezoekt voor hem een aantal e mogelijke weduwes en Libermann gaat dan enkele moordaanslagen in Amerika verder bekijken. Dan valt hem op dat de zoon van een Amerikaanse vrouw precies lijkt op de zoon van mevrouw Döring die in Wenen woont. Het zou een tweeling kunnen zijn, maar dat zijn ze niet. Klaus geeft ook dezelfde beschrijvingen van de zoontjes van de eerdere aanslagen.
Libermann weet nu zeker dat Mengele achter de moordaanslagen zit. Hij experimenteerde vroeger met identieke tweelingen. Verder ontdekt hij dat alle jongens geadopteerd zijn via hetzelfde bedrijf. Frieda Maloney heeft hier gewerkt en zij zit nu in de cel. Libermann mag van Frieda's advocaat een half uur vragen stellen. Frieda herkent een aantal namen van de vermoordde mannen.
Ze vertelt dat ze voor haar werk ouders van bepaalde leeftijd moest vinden voor bepaalde kindjes. Ze vertelt dat ze een hond aan een van de ouders heeft gegeven tegelijk met het kind dat ze adopteerden. Door de leeftijd van de hond na te gaan ontdekken ze er wanneer Henry Wheelock ongeveer vermoord zal worden.
In Brazilië houdt Mengele een nazi-feest. Een van de moordenaars is terug en Mengele wordt kwaad op hem omdat hij rond deze tijd een van de moorden zou moeten plegen. De hele operatie is afgeblazen zonder dat Mengele er iets van wist. Mengele wil per se de operatie afmaken en gaat dat dit dan ook hoogstpersoonlijk zelf doen. Hij reist hiervoor af naar de VS.
Libermann probeert erachter te komen waarom Mengele de 65-jarigen dood wil. Hij praat met een biologie professor, die hem vertelt dat Mengele misschien mensen heeft proberen te klonen.
Libermann denkt dat Mengele Hitler heeft willen klonen. De omgeving beïnvloedt echter de jongens waardoor iedereen anders wordt en dus niet iedereen op Hitler zal gaan lijken. Mengele probeert de omgeving zoveel mogelijk op die van Hitler's jeugd te laten lijken. De gekloonde jongetjes hebben allemaal ambtelijke vaders gekregen met moeders die een heel stuk jonger zijn. En de vaders moesten rond de 65 jaar sterven.
Mengele probeert te ontdekken wat Libermann van plan is. Hij belt naar het hotel waar Libermann logeert en ontdekt dat Libermann naar Wheelock wil gaan. Dit is een van de 94 mannen die gedood moeten worden. Libermann zou wel hulp van de FBI willen, maar die zullen hem toch niet helpen zonder harde bewijzen. In plaats daarvan krijgt hij hulp van de YJD. Een joodse militaire organisatie, geleid door Gorin (een rabbi). Zij proberen Wheelock over te halen om hulp van hen aan te nemen, maar Wheelock vindt dat hij genoeg hulp heeft van zijn Dobermanns. Libermann besluit om zelf naar Wheelock om hem over te halen.
Mengele doet alsof hij Libermann is en gaat op bezoek bij Wheelock, met de bedoeling om hem te vermoorden. Mengele is dan zogenaamd bang voor honden, dus vraagt hij Wheelock om de honden even weg te doen. Wheelock sluit de honden op, waarna Mengele hem vermoordt. Een tijdje later arriveert Libermann en belt aan. Mengele doet nu alsof hij Wheelock is, maar zijn Duitse accent verraadt hem. Dan richt Mengele een geweer op hem. Libermann probeert de deur waar de honden achter zitten open te maken, maar Mengele schiet. Uiteindelijk lukt het hem de deur te openen en de honden rennen dan naar Mengele. Mengele doodt 1 hond en raakt Libermann nog 2 keer.
Terwijl Libermann ernstig gewond op de grond ligt blijft Mengele stil zitten zodat de honden hem niets doen. Na een tijdje komt de zoon van Wheelock thuis. Mengele probeert de jongen ervan te van overtuigen dat hij de nieuwe Hitler is en dat hij een wereldleider zal worden. De jongen gelooft hem niet en laat de honden Mengele aanvallen.
Libermann wordt dan door Gorin, de zoon van Wheelock, naar het ziekenhuis gebracht. Die neemt ook de lijst waarop staat welke 94 mannen vermoord moesten worden mee, die Mengele bij zich had. Hoewel Libermann door een kogel in zijn long was geraakt genas hij snel.
Als hij weer uit het ziekenhuis mag brengt hij een bezoekje aan Gorin. Die vindt dat de gekloonde kinderen vermoord moeten worden om de wereld te beschermen tegen deze jongens. Libermann vindt dat ieder kind recht op leven heeft en vernietigt het lijstje.
2. Verdiepingsopdracht
Oeffelt, 2-11-2007
Geachte meneer Libermann
Na het lezen van het boek The Boys from Brazil zou ik U graag een aantal vragen willen stellen. Ik vind dat U erg gedreven bent om Nazi’s te vangen en vraag me af wat de mogelijke oorzaken hiervan zijn. Speelt het feit dat U zelf gevangene bent geweest in Auswitz een rol of hebt U andere redenen hiervoor?
U geeft lezingen en lessen over de Nazi’s in de gehele wereld en stelt de “puur hypothetische” vraag aan een uw klassen, waarom 94 man vermoord zou moeten worden. Waarom stelt u dergelijke vragen aan deze klassen terwijl u deze hypothese ook zou kunnen bediscussiëren met uw superieuren?
Bent u bang afgewezen te worden of doet U dit niet omdat u denkt dat u belachelijk gemaakt zal worden?
Ik kan wel begrijpen dat u de 94 “Hitlers” in leven laat; iedereen heeft recht op leven. Persoonlijk vind ik niet verstandig mensen met dezelfde genetische codes als Hitler rond te laten rondlopen zonder enige voorzorgsmaatregelen te treffen. Niemand kan nu overzien wat de gevolgen hiervan in de toekomst zullen zijn. Hoe denkt U tijdig maatregelen te kunnen treffen indien uit een van deze gekloonde jongens een Hilter ontstaat. Voelt U zich hier dan verantwoordelijk voor?
Het zou naar mijn mening verstandiger zijn geweest zijn als U de namenlijst niet had vernietigd, maar had bewaard. Indien iemand op de hoogte zou zijn van de gegevens van deze jongens zou er in ieder geval een mogelijkheid zijn om te kijken hoe deze jongens zich ontwikkelen en zonodig tijdig in te grijpen.
Natuurlijk is het begrijpelijk dat u deze informatie zoveel mogelijk geheim probeert te houden. Als deze gegevens algemeen bekend zouden, dan zou men deze kinderen vermoorden of gevangen zetten.
Verwacht U dat er in de toekomst veel meer mensen gekloond zullen worden op de manier dat Mengele dit gedaan heeft. Vindt u het ook belangrijk dat deze technologie nooit op mensen gebruikt mag worden? Naar mijn mening zouden dit soort technologieën helemaal nooit gebruikt mogen worden, want hierdoor zou men bijvoorbeeld nieuwe ziektes ontwikkelen of dieren zo manipuleren dat die helemaal veranderen. Hierdoor kunnen volgens mij vreselijke rampen ontstaan. In hoeverre vindt u dat door middel van genetische manipulatie klonen en dit soort technologieën gebruikt mogen worden? Wie voelt zich hier dan verantwoordelijk voor en wie gaat deze problematiek aanpakken?
Ik zou het erg waarderen als u een reactie op mijn brief wilt sturen.
Met vriendelijke groeten,
Rutger Cruijsen
3. Evaluatie
The Boys from Brazil is naar mijn mening het beste engelse boek dat ik tot nu toe heb gelezen. Het verhaal bevat veel spanning en is helemaal niet langdradig. De schrijfstijl is goed en duidelijk, de 2 verhaallijnen vind ik soms een beetje onduidelijk en verwarrend. Dit komt omdat er veel informatie wordt achtergehouden, die je gedurende het verhaal wel te weten komt.
Het verhaal is erg origineel en niet in te moeilijk Engels geschreven.
Het maken van de verdiepingsopdracht was niet al te gemakkelijk. Lieberman, de hoofdpersoon, is een vastberaden man die de nazi’s achter slot en grendel wil. Hij wil wraak doordat hij zelf in een concentratiekamp heeft gezeten. Al zijn acties zijn moreel goed en worden duidelijk verteld. Het is geen mysterieuze man en er ontbreekt weinig informatie over hemzelf of over zijn manier van handelen. Hierdoor was het lastig om kritische vragen aan hem te stellen en commentaar op hem te geven. Het maken van het boekverslag leverde verder geen problemen op.
.
Short Story 4
Araby - James Joyce
http://www.classicshorts.com/stories/araby.html
Title – De titel van de short story is Araby. Araby is de bazaar waar de hoofdpersoon in het verhaal naar toe gaat. De hoofdpersoon wil hier graag heen, omdat een meisje vroeg om daarheen te gaan
Plot – Het verhaal is zoals de meeste verhalen ab ovo geschreven. Dit betekent dat alle gebeurtenissen logisch-chronologisch geschreven zijn. Het verhaal speelt zich af in North Richmond Street, een zeer rustige straat behalve wanneer de jongens van de Christin Brothers’ School vrij zijn. De vorige eigenaar van het huis van de hoofdpersoon is een priester die dood ging in de tekenkamer. Het was een aardige man die zijn erfenis aan het goede doel gaf. Tijdens de korte winterdagen waren de huizen somber en verlichtten alleen de keukenlampen de straat. Als de oom van de hoofdpersoon of Mangan kwamen verstopten ze zich. Stiekem heeft de hoofdpersoon een oogje op haar. Elke morgen keek hij naar haar, pakte z’n boeken en volgde haar tot hun wegen zich opsplitsten. Altijd dacht hij aan haar. Soms moest hij huilen maar hij wist niet waarom.
Op een avond ging hij naar de tekenkamer waar de priester dood ging en mompelde enkele keren “O love!”. Uiteindelijk sprak ze een keer met hem. Ze vroeg of hij naar de Araby een prachtig bazaar. Hij was vergeten of hij ja of nee zei. Zelf kon ze niet. Dan belooft de hoofdpersoon iets mee te nemen als hij erheen gaat. Hij kon alleen nog maar aan Araby denken. Ze zegt tegen haar tante dat hij Zaterdag naar Araby wil; dat was goed. Toen de hoofdpersoon s’avonds thuis kwam, was zijn oom er nog niet om hem weg te bregen. En snel wordt het al erg laat. Om 9 uur komt zijn oom terug en vraagt geld om naar de bazaar te gaan, maar zijn oom was dat vergeten. De mensen daar liggen al in bed. Tante wil dat de oom hem gewoon geld geeft. Dan pakt hij de trein naar de bazaar en komt om 10 voor 10 aan. Erg veel kraampjes zijn dicht wat hij jammer vond omdat het hem veel moeite kostte om daar te komen. Een vrouw vraagt of hij nog iets wil kopen, maar dat hoefde hij niet. Hij kijkt naar de donkere hal en ziet leegte en voelt kwaadheid en angst.
Character – Zoals is alle short stories bevat dit verhaal alleen maar flat characters. Je komt zelfs de naam van de hoofdpersoon niet te weten, wat erg raar is. De hoofdpersoon is verliefd op een meisje. Zij wil dat hij naar de bazaar gaat, omdat zij zelf niet gaat. Omdat ze wil dat hij gaat moet de jongen koste wat het kost gaan. Daar heeft hij later spijt van.
Point of view – Het verhaal is geschreven vanuit de ikpersoon. Je ziet alles door de ogen van hem. Je komt dus alleen te weten wat hij denkt en dus niet van anderen. Op deze manier kom je meer over de hoofdpersoon te weten, maar niets over de gedachten van de andere personages.
Style – Het verhaal is niet erg lastig geschreven. De zinsopbouw is niet ingewikkeld, maar doordat de tekst al wat ouder is, bevat het verhaaltje een aantal lastige woorden.
Theme – Het thema van dit verhaal is liefde. De hoofdpersoon is erg verliefd op Mangan en denkt steeds aan haar. Hierdoor doet hij dingen die hij eigenlijk niet zou moeten doen. Het was namelijk erg stom dat hij om 10 voor 10 nog komt aanzetten bij de bazaar terwijl hij eigenlijk zou moeten weten dat de winkels dan gesloten zijn. Dit verhaal wil dus zeggen dat liefde de mens blind kan maken
Setting – het verhaal speelt zich af in North Richmond Street waar de hoofdpersoon woont en in de Araby, de bazaar waar de hoofdpersoon heen gaat. De Araby is de plek waar hij zijn cadeau wil kopen voor zijn liefde.p is.
http://www.classicshorts.com/stories/araby.html
Title – De titel van de short story is Araby. Araby is de bazaar waar de hoofdpersoon in het verhaal naar toe gaat. De hoofdpersoon wil hier graag heen, omdat een meisje vroeg om daarheen te gaan
Plot – Het verhaal is zoals de meeste verhalen ab ovo geschreven. Dit betekent dat alle gebeurtenissen logisch-chronologisch geschreven zijn. Het verhaal speelt zich af in North Richmond Street, een zeer rustige straat behalve wanneer de jongens van de Christin Brothers’ School vrij zijn. De vorige eigenaar van het huis van de hoofdpersoon is een priester die dood ging in de tekenkamer. Het was een aardige man die zijn erfenis aan het goede doel gaf. Tijdens de korte winterdagen waren de huizen somber en verlichtten alleen de keukenlampen de straat. Als de oom van de hoofdpersoon of Mangan kwamen verstopten ze zich. Stiekem heeft de hoofdpersoon een oogje op haar. Elke morgen keek hij naar haar, pakte z’n boeken en volgde haar tot hun wegen zich opsplitsten. Altijd dacht hij aan haar. Soms moest hij huilen maar hij wist niet waarom.
Op een avond ging hij naar de tekenkamer waar de priester dood ging en mompelde enkele keren “O love!”. Uiteindelijk sprak ze een keer met hem. Ze vroeg of hij naar de Araby een prachtig bazaar. Hij was vergeten of hij ja of nee zei. Zelf kon ze niet. Dan belooft de hoofdpersoon iets mee te nemen als hij erheen gaat. Hij kon alleen nog maar aan Araby denken. Ze zegt tegen haar tante dat hij Zaterdag naar Araby wil; dat was goed. Toen de hoofdpersoon s’avonds thuis kwam, was zijn oom er nog niet om hem weg te bregen. En snel wordt het al erg laat. Om 9 uur komt zijn oom terug en vraagt geld om naar de bazaar te gaan, maar zijn oom was dat vergeten. De mensen daar liggen al in bed. Tante wil dat de oom hem gewoon geld geeft. Dan pakt hij de trein naar de bazaar en komt om 10 voor 10 aan. Erg veel kraampjes zijn dicht wat hij jammer vond omdat het hem veel moeite kostte om daar te komen. Een vrouw vraagt of hij nog iets wil kopen, maar dat hoefde hij niet. Hij kijkt naar de donkere hal en ziet leegte en voelt kwaadheid en angst.
Character – Zoals is alle short stories bevat dit verhaal alleen maar flat characters. Je komt zelfs de naam van de hoofdpersoon niet te weten, wat erg raar is. De hoofdpersoon is verliefd op een meisje. Zij wil dat hij naar de bazaar gaat, omdat zij zelf niet gaat. Omdat ze wil dat hij gaat moet de jongen koste wat het kost gaan. Daar heeft hij later spijt van.
Point of view – Het verhaal is geschreven vanuit de ikpersoon. Je ziet alles door de ogen van hem. Je komt dus alleen te weten wat hij denkt en dus niet van anderen. Op deze manier kom je meer over de hoofdpersoon te weten, maar niets over de gedachten van de andere personages.
Style – Het verhaal is niet erg lastig geschreven. De zinsopbouw is niet ingewikkeld, maar doordat de tekst al wat ouder is, bevat het verhaaltje een aantal lastige woorden.
Theme – Het thema van dit verhaal is liefde. De hoofdpersoon is erg verliefd op Mangan en denkt steeds aan haar. Hierdoor doet hij dingen die hij eigenlijk niet zou moeten doen. Het was namelijk erg stom dat hij om 10 voor 10 nog komt aanzetten bij de bazaar terwijl hij eigenlijk zou moeten weten dat de winkels dan gesloten zijn. Dit verhaal wil dus zeggen dat liefde de mens blind kan maken
Setting – het verhaal speelt zich af in North Richmond Street waar de hoofdpersoon woont en in de Araby, de bazaar waar de hoofdpersoon heen gaat. De Araby is de plek waar hij zijn cadeau wil kopen voor zijn liefde.p is.
Abonneren op:
Posts (Atom)